เคยถามหัวใจตัวเองบ้างไหมว่าเหนื่อยหรือยัง

อวัยวะในร่างกายของเราที่หน้าสงสารที่สุดก็คือหัวใจ เพราะหัวใจต้องทำงานหนักที่สุด ไม่ว่าเราจะต้องพบเจอกับอะไรที่ไปกระตุ้นทำให้เรามีความรู้สึกอยากได้ อยากมี อยากเป็น หรือแม้แต่การทุกข์เศร้า เร้าใจ ดีใจ เสียใจ หมดกำลังใจ สิ่งต่างๆทั้งหลายเหล่านี้หัวใจมีหน้าที่รับไว้ทั้งนั้น โดยไม่มีเสียงบ่นออกมาให้เราได้ยินเลยสักคำว่ามันมากไปแล้วนะฉันชักจะทานไม่ไหวแล้วนะ

หัวใจมีหน้าที่รับรู้และคอยสร้างกำลังใจให้กับตัวเองสร้างความแข็งแกร่งให้กับตัวเราเองซ่อมแซมตัวเองและพัฒนาตัวเองให้เรียนรู้พร้อมสู้กับปัญหาใหม่ๆที่จะเข้ามาหาในครั้งต่อไปอยู่ตลอดเวลา หัวใจมีแต่เก่งขึ้นอมตะมากขึ้น ไม่รู้จักบ่น ไม่รู้จักเหนื่อยเมื่อยไม่เป็นไม่เหมือนกล้ามเนื้อ เวลาที่เราเหนื่อยล้า เรารู้สึกเมื่อยเหนื่อยเรายังหยุดพักให้หายเหนื่อยแล้วค่อยลุกขึ้นมาสู้ใหม่ แต่กับหัวใจถึงแม้จะต้องทำงานมากมายแต่ก็ไม่เคยที่จะลืมทำหน้าที่ของตัวเองไม่เคยหยุดส่งเลือดไปเลี้ยงส่วนนั้นส่วนนี้ของร่างกาย จนกว่าร่างกายจะถอยไปเองหัวใจถึงจะหยุดทำหน้าที่ มีหลายครั้งที่เราเห็นคนป่วยที่อวัยวะในร่างกายส่วนอื่นล้มเหลวแล้วต้องตายโดยที่หัวใจยังเต้นอยู่

เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่เราอ่อนล้ากับความฝันกับใครๆต่อใคร หรือว่าเราอาจจะไม่เหลือใครสักคนก็ขอให้รู้ไว้เสมอว่าเรายังมีใจอยู่ ปัญหาทุกปัญหาที่ทำให้เราอ่อนล้าอย่าไปเสียใจเพราะอีกไม่นานปัญหาจะทำให้เราได้หัวใจดวงใหม่ที่ยิ่งใหญ่และแข็งแรงมากกว่าเดิม ขอเพียงแต่เราทุกคนอย่าบั่นทอนหัวใจตัวเอง ตะวันยังไม่เคยหยุดส่งแสง อย่าปล่อยให้ใจหมดหวังนะคะ

ตัวเรา

ตัวเราก็คือร่างกายเรากับจิตใจเราที่ประกอบเป็นตัวเรา ตัวเราเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่มีค่าที่สามารถสร้างคุณค่าให้ตัวเองให้โลก ให้เพื่อนมนุษย์ ให้สัพสัตว์ คนที่จะใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุดก็คือตัวเราเอง และตัวเราก็เป็นทรัพยากรแหล่งแรกและแหล่งสุดท้ายที่เราจะสามารถเรียกใช้ได้จนกว่าเราจะตาย คนแต่ละคนเกิดมาไม่มีอะไรเหมือนกัน สูงต่ำดำขาวไม่เท่ากันแต่สิ่งที่เรามีเหมือนกันก็คือตัวเรา ซึ่งตัวเรานี้ก็ประกอบไปด้วย ความคิด จิต ความรู้สึก ส่วนตัวเราของแต่ละคนจะกำหนดให้ชีวิตดำเนินไปแบบไหน ก็อยู่ที่ว่าเราจะรู้จักและตามทันตัวเราได้มากแค่ไหน

คำพระบอกว่าในตัวของเรามีจิตอยู่สามส่วนคือ ส่วนที่เป็นปัญญา ตัณหา และความดีงามหรือส่วนบุญ คนที่จะรับรู้และมีจิตส่วนบุญได้ต้องหมั่นทำสมาธิตั้งสติให้เกิดปัญญาเมื่อสติมาปัญญาก็เกิด เมื่อสติเตลิดก็มักจะเกิดปัญหาอย่างแน่นอน จิตเป็นนายกายเป็นเป็นบ่าวอย่างที่อย่างคำพระท่านว่าและที่ใครๆชอบพูดกัน แต่ก็หลายคนเช่นกันที่ได้แต่รู้จักและพูดเป็นแต่ไม่เข้าใจและก็ทำไม่ได้ ทีไม่เข้าใจและทำไม่ได้ก็เพราะว่าไร้ปัญญา คนที่ไร้ปัญญาก็คือคนที่ไม่มีสติไม่ได้หมายความว่าเป็นคนโง่

คนที่ไม่มีสติคือคนที่ตามไม่ทันจิตใช้จิตไม่ครบทุกส่วนหรือใช้จิตส่วนที่อ่อนที่สุดสั่งการให้ร่างกายตนทำตามส่วนนั้น จิตส่วนที่อ่อนที่สุดก็คือจิตด้านตัณหา ความโลภอยากได้อยากมี เห็นแก่ตัวไม่เคยทำอะไรเพื่อใครนอกจากความต้องการของตัวเองสนองตอบต่อจิตของตัวเองด้านตัณหาด้านเดียว คนอย่างนี้เรียกว่าคนจิตไม่แข็งแรง ปัญญาอ่อน โลภโกรธหลงเป็นจิตส่วนที่อ่อนแอ สาเหตุที่ทำให้ตัวเราเกิดปัญหาเกิดความอยากได้อยากมียึดติดคิดว่าวัตถุคือสิ่งที่ต้องเสาะหาสาเหตุของความทุกข์ความวุ่นวาย แต่หลายๆคนหลงคิดว่ามันคือความสุขเพราะจิตด้านนี้ยึดถือเกี่ยวกับวัตถุมากกว่าความพอใจในตัวเอง

คนที่ใช้จิตด้านนี้นำทางก็ต้องดิ้นรนไขว่คว้าหาวัตถุหาอำนาจ หาความรักและพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้มาซึ่งสิ่งต่างๆเหล่านี้ เพราะหลงคิดว่ามันคือความสุข แต่แท้ที่จริงแล้วความสุขคือความพอดี พอใจกับสิ่งที่มีอยู่ในตัวเรา เพราะสิ่งที่มีอยู่ในตัวเรามันไม่เคยเปลี่ยนแปลงไม่มีล้าสมัยถึงแม้ว่าจะมีการเกิดใหม่ของเซลแต่มันก็ไม่เคยเปลี่ยนไปจากเดิม ถ้าเราไม่พอใจกับสิ่งที่เรามีอยู่แล้วก็ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้เรามีความสุขได้ คนที่มีปัญญามากจะทำตามความรู้สึกของจิตที่เป็นส่วนดีจิตส่วนบุญคือการเอื้อเฟื้อ โอบอ้อมอารี มีจริยธรรม พูดง่ายๆก็คือเป็นคนที่มีสติรับรู้ถึงความรู้สึกผิดชอบชั่วดีเป็นคนที่จิตสมบูรณ์ใช้จิตครบทุกส่วนนั่นเอง

สิ่งต่างๆทั้งหลายที่อยู่รอบตัวเรามีวันเปลี่ยนไปไม่มีอะไรแน่นอนและคงอยู่ได้ตลอดไป ชีวิตของเราต่างหากที่เป็นจริง และจิตวิญญาณของเราเท่านั้นที่เป็นอมตะ เมื่อรู้อย่างนี้แล้วตัวเราทุกคนก็ต้องตั้งสติถามตัวเองดูนะคะว่าอยากจะให้ตัวเองมีจิตส่วนไหนเป็นนายนำทางเพื่อให้การดำรงอยู่ของชีวิตไม่เกิดปัญหา

อธิษฐานดาวตก

ลำแสงสีทองส่องสกาว พร่างพราวสวยจับใจเธอหล่นมาจากฟากฟ้าไกลทำให้โลกดูสดใจขึ้นทันตา ดวงดาวเอยเธอเต็มใจไหมที่ต้องตกลงมา เธอจะรู้สึกเศร้าบ้างไหมที่ต้องจากฟากฟ้า และเธอจะรับรู้ไหมว่า ที่แห่งนี้มีคนตั้งตารอคอยเธอด้วยความหวัง และสุขใจทุกครั้งที่ได้มองเห็นเธอ ลำแสงของเธอที่ทอดลงมาแค่เพียงเศษเสี้ยวของเวลา แต่มันมีค่าทางใจกับคนมากมาย ขอให้เธอจงภูมิใจในหน้าที่ของดวงดาว
วันนี้เธอเสียสระตัวเองมาทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ตกลงมาเพื่อให้ใครต่อใครได้ตั้งใจอธิษฐานขอพร หมื่นล้านคำที่ผู้คนพร่ำภาวนา แสนกว่าความหมายที่เธอต้องรองรับเอาไว้ ฉันรู้ว่าเธอต้องเหน็ดเหนื่อยมากมาย แต่เธอคงยังไม่สับสนใช่ไหมถ้าฉันจะมีคำอธิษฐานอีกสักหนึ่งความหมายอยากให้เธอรับเอาไว้ด้วยเช่นกัน
ฉันขอให้คุณความดีทั้งหลายที่เธอทำให้คนมากมายได้มีความสุขในวันนี้ จงมีพลังส่งกลับไป ขอให้เธอมีชีวิตใหม่ที่สดใส จากที่เคยเป็นแค่ละอองดาวให้กลายเป็นดาวประจำเมืองที่ยิ่งใหญ่ และติดอยู่บนนั้นทุกครั้งที่ใครๆได้แหงนมองขึ้นไป สุดท้ายขอให้เธอจงมีความสุขใจอยู่ตลอดเวลา เธอคือสิ่งที่มีค่าฉันรักเธอดาวตก