วันพุธที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2552

เผชิญหน้าเพื่อหยุดยั้ง

จงเผชิญหน้าเพื่อหยุดยั้งในสิ่งที่เราได้กลายมาเป็น ลบล้างในสิ่งที่เราได้เคยทำมา ปล่อยวางในสิ่งที่เคยทำลงไป ล้มเลิกสิ่งที่กำลังคิดเอาไว้ แล้วมาช่วยกันสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ที่ไม่ใช่สงคราม....เพื่อเมืองไทย..เพื่อสิ่งใหม่..เพื่อเปลี่ยนแปลง

โลกยิ่งกว้างใหญ่จิตใจกลับแคบลงยิ่งค้นหากลับยิ่งไม่เข้าใจไม่มีอะไรเป็นเหมือนอย่างที่มันควรจะเป็น คนมากความรู้ไขว่คว้าหาแต่ความเป็นใหญ่ คนมีความคิดรุ่นใหม่มีความภาคภูมิใจกับการค้าขาย แมกกาซีน คนเดินดินยินดีกับการได้เงินโดยไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยกาย สังคมวุ่นวายเพราะโลกบรรจุไปด้วยผู้คนที่สมองโลเล ความสันโดษถูกแบ่งแยกออกจากโลกของผู้คนที่มีความคิดแตกต่าง ความโลภเอาชนะศีลธรรมได้อย่างขาดลอย

เทคโนโลยีสร้างสิ่งอำนวยความสุขให้ร่างกายในหน้าจอทีวีแย่งกันขายยาบำรุงกำลัง แต่ชีวิตประจำวันของคนรุ่นใหม่ต่างเร่งรีบกันทรมานร่างกายตนเองให้ยิ่งทรุดโทรม มันเป็นเรื่องน่าอดสูจนไม่อาจจะโทษใครได้สำหรับความเจ็บปวดที่ชีวิตเราต้องเผชิญอยู่บนโลกที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งแย่งกันค้นหาความเสรีที่มันไม่เคยมีอยู่จริง

ความคิดสร้างสรรค์ถูกปิดกั้นจากคนที่มีฝันใหญ่กว่า การทำลายล้างมากมายจบสิ้นลงในความเงียบที่มีเงินตราเป็นตัวกำหนด ความอดทนไม่ได้เกิดมาอยู่คู่กับความสันติความรุนแรงไม่เคยช่วยแก้ปัญหา ความขัดแย้งที่แตกต่างทำให้เราเห็นอะไรมากมายหลายอย่าง แต่มันจะไม่มีความหมายอะไรต่อเราเลย ถ้าเรามองไม่เห็นในสิ่งที่เป็นความจริงสิ่งที่ถูกต้องสิ่งที่แฝงความชั่วร้ายไว้ภายหลังม่านของความสวยงาม

ถึงเราจะไม่อาจทำให้มันถูกต้องได้ทุกอย่าง แต่ทำไมเราไม่หยุดความเลวทรามในสังคมไว้ให้ได้มากกว่าที่มันกำลังเป็นอยู่ เมื่อเกิดความเสียหายมันไม่สามารถโทษใครได้นอกจากตัวเราที่ไม่ยอมเปิดใจเติมเต็มรอยแยกของกันและกัน ความอดทนอยู่คู่กับความรักไม่ได้ ความเข้าใจต่างหากที่ควรเคียงคู่กันไป..การจะประคองให้อยู่กันอย่างสงบได้ตลอดไปเป็นสิ่งที่ยากกว่าการจะทำอย่างไรให้อยู่กันอย่างสันติและรักกัน..

....ฉันเชื่อว่าเราจะเชื่อมั่นกันถ้าเราต่างวางมันลง …. “สิ่งที่อยู่ในใจ”…

ไม่มีความคิดเห็น: