โรคระบาดที่มากับสื่อ

หากเป็นเมื่อก่อนมีเงินเรียกว่าน้อง มีทองเขาเรียกว่าพี่ แต่สมัยนี้ถ้าใครอยากดูดี กิ๊บเก๊ ไฮโซ โก้ กู๊ด ก็ต้องใช้ของแบรนด์แนม ถือกระเป๋า ลูกละแสน มีรองเท้าเป็นร้อยคู่เป็นอย่างต่ำ เปลี่ยนแฟนควงไม่ซ้ำหน้า และถ้าให้ดีแฟนที่ควงออกงานต้องมีชื่อติดอันดับอยู่ในม่านฟ้าเมืองไทย หรือไม่ก็ต้องห้อยท้ายด้วยตำแหน่งของลูกไฮโซลูกนักการเมือง คุณสมบัติอย่างนี้ถ้าใครทำได้ ผู้นั้นก็จะได้ชื่อว่า เป็นผู้ดีไฮโซ เป็นอภิมหาเศรษฐี เป็นผู้ร่ำรวย มันก็เลยมีปรากฏการณ์ของโรคระบาดชนิดหนึ่งที่เราเรียกกันว่า โรคฉันต้องมีให้ได้ เพราะถ้าหากฉันหามาไม่ได้ฉันก็จะได้ถูกใครๆตราหน้าฉันว่าเป็น คนโลโซ โบ๊เบ๊สเลก้า ไก่กาอาลาเร่ นี่คือเบื้องหลังความคิดของเด็กรุ่นใหม่ในยุคของโลกที่กำลังวิวัฒนาการไปอย่างไม่หยุดหย่อน

ธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนย่อมแสวงหาชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีและประสบความสุขบ้างพอสมควรตามหลักความเป็นจริงทางธรรมชาติและพอใจในสิ่งที่เราหามาได้ด้วยตนเอง นี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องและสมควรที่จะต้องพึงปฏิบัติให้ได้ แต่ทุกวันนี้ที่เราปฏิบัติกันเกินความเป็นจริงก็เพราะเราถูกอิทธิพลของสื่อที่ครอบงำเราอยู่ทุกเมื่อชั่ววัน และในสื่อที่นำเสนอสิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวันก็ช่างทุ่มทุนสร้างสารพัดวิธีเหลือเกินที่จะไปดึงดูด ชักจูงกิเลสความชอบความต้องการของคนให้สำแดงผลออกฤทธิออกเดชเกิดความอยากได้จนไม่อาจจะมีสติควบคุมตัวเองได้เลย หากเราจะยังพอมีสติเราจะสังเกตได้ว่ามนุษย์ทุกคนไม่ว่า จะเป็นไฮโซ จนถึงโลโซ มียศหรือไม่มี ทุกสีผิว ทุกชนชั้นไม่ว่าจะเป็นใครๆก็จะต้องถูกครอบงำด้วยความไม่แน่นอนของโลกใบนี้ภายใต้ดวงอาทิตย์แห่งนี้ทุกชีวิตล้วนประกอบขึ้นด้วยประสบการณ์ที่เป็นหลักสากลมีผลกับทุกชีวิตและบัญญัติมาให้กับเราทุกคนแล้วตั้งแต่เกิด นั่นคือ ความสูญเสีย ความผิดหวัง ความสมหวัง ความรัก และวิวัฒนาการไม่มีใครสามารถฝืนกฎของธรรมชาตินี้ได้

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีความเปลี่ยนแปลงทางสังคมวิวัฒนาการทั้งหลายของโลกใบนี้ที่เราเห็นกันมาโดยตลอดในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ หากสังเกตดูให้ดีแล้วสิ่งต่างๆเหล่านี้มันหาได้มีผลมาเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนเราไม่ เราก็ไม่ได้ว่าจะมีหัวเพิ่มขึ้นเมื่อเทคโนโลยีก้าวหน้า ความก้าวหน้าไม่ได้เปลี่ยนแปลงให้ทุกคนมีความคิดก้าวหน้าได้ทุกคน เราเป็นคนผลิตให้สิ่งต่างๆที่เรียกว่าเทคโนโลยีเกิดขึ้นมา และเราก็ยังอยู่ในฐานะที่เลือกได้ว่าวันนี้เราจะใช้มันในรูปแบบไหน สิ่งสำคัญอยู่ที่วิธีที่เราใช้มันต่างหาก เมื่อเราตั้งใจใช้มันให้เกิดคุณค่ามันก็จะเพิ่มคุณค่าให้กับเราหากเลือกที่จะบั่นทอนคุณค่าในตัวเองมันก็ยังเป็นสิทธิของเราที่จะสามารถกระทำได้ แต่อยู่ที่ว่าทำแล้วคุ้มค่าหรือเปล่าเท่านั้นเอง

สังคมไทยทุกวันนี้เราทุกคนควรจะลุกขึ้นมาให้ความสนใจตามให้ทันสื่อและปรับความรู้สึกของเรากับสื่อเสียใหม่ ไม่ใช่อะไรก็เชื่อไปหมดเสียทุกอย่าง จากปรากฏการณ์ที่เราเห็นสื่อประคมข่าวเรื่องนักศึกษาที่พากันขายตัวเพื่ออยากได้ของหรู ตามอย่างดารา และไฮโซที่เขาใช้กัน หรือท่าทางและพฤติกรรมของวัยรุ่นไทยสมัยนี้ที่นับวันก็ชักจะกลายเป็นมนุษย์เกากลีกลับชาติมาเกิดกันไปหมดแล้ว เรากำลังไม่มีความภาคภูมิใจในความเป็นตัวเองไม่มีจุดยืนของตัวเอง และเมื่อเกิดปัญหาก็มาโทษเด็กว่าไม่มีความคิด มันไม่ยุติธรรมสำหรับเด็กเลยที่เขาแค่มีความคิดที่ตามไม่ทันสื่อแล้วต้องมาโดน พวกคนสูงๆหัวแข็งนั่งทำวิจัยวิจารณ์ถูกสังคมด่าว่าเขาแรงๆ สีทุกสีที่แต่งแต้มให้เด็กมันไม่ใช่แค่สีดำแต่มันยังเป็นสีที่ฝังลึกในหัวสมองของเขาให้รู้ด้วยว่าฉันไม่ดีไม่มีอะไรดีเลยทำอะไรก็ผิด ทำไมการที่อยากใช้ของดีมันผิดตรงไหนแล้วถ้าไม่ดีทำไมต้องเอา ดารา ไฮโซมาแข่งกันโชว์ของต่างๆทั้งหลายให้เห็นอยู่ทุกวัน ผู้ใหญ่ทั้งหลายก่อนจะทำอะไรคิดถึงหัวใจเด็กไทยบ้างนะคะ

ตามความเป็นจริงชีวิตไม่ได้ต้องการอะไรมากมายอย่างที่เราคิด สิ่งของที่มีค่าที่เราตั้งคุณค่าให้กับมันของสิ่งนั้น ก็เป็นแต่เพียงแค่สมบัติภายนอกที่ใช้ไปแล้ว..ก็หมดสิ้นไป.. สมบัติอันล้ำค่าที่สุดในชีวิตของเรา เป็นสมบัติภายใน..นั่นก็คือ..ปัญญา หากเรามีปัญญารู้จักคิดคิดให้เป็นคิดให้พอดีเราก็จะไม่ใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อในสิ่งที่ไม่จำเป็นกับความเป็นอยู่ของเรา น้องๆทุกคนไม่ผิดเพียงแต่วันนี้หลงผิดไปคิดตามสื่อเท่านั้นเอง ไม่ว่าใครก็เป็นคนพิเศษทั้งนั้นเมื่อเราได้เกิดขึ้นมาแล้ว โลกนี้ยังเป็นมิตรกับเราเสมอสู้ สู้นะคะเด็กไทยคนเก่ง

ที่สุดของชีวิต

ศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด ของชีวิต คือ ตัวเราเอง
ความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของชีวิต คือ การทนงตน
ปัญญาอ่อนที่สุด ของชีวิต คือ การโกหก
หยั่งรู้ยากที่สุด ของชีวิต คือ ใจคน
น่าเศร้าที่สุด ของชีวิต คือ อิจฉาริษยา
ไร้ค่าที่สุด ของชีวิต คือ ไม่ทำความดี
กุศโลบายที่ดีที่สุด ของชีวิต คือ ความซื่อสัตย์
ประมาทที่สุด ของชีวิต คือ คบเพื่อนชั่ว
มีค่าที่สุด ของชีวิต คือ เวลา
น่าสงสารที่สุด ของชีวิต คือ ดูถูกตัวเอง
น่านับถือยกย่องที่สุด ของชีวิต คือ ความมาะนะหมั่นเพียร
ล้มละลายที่หนักที่สุด ของชีวิต คือ สิ้นหวัง
ความร่ำรวยที่มั่งคั่งที่สุด ของชีวิต คือ สุขภาพแข็งแรง
ความยากจนที่สุด ของชีวิต คือ ความไม่รู้จักพอ
ความรักที่มากทีสุด ของชีวิต คือ รักตัวเอง
บาปกรรมที่ใหญ่หลวงที่สุด ของชีวิต คือ ไม่กตัญญู
ความโง่เขลาที่สุด ของชีวิต คือ ติดยาเสพติด
ความชั่วช้าต่ำต้อยที่สุด ของชีวิต คือ เหยียดหยามผู้อื่น
ความผิดพลาดร้ายแรงที่สุด ของชีวิต คือ เล่นการพนัน
ความสุขที่มากที่สุด ของชีวิต คือ การช่วยเหลือผู้อื่น
ของขวัญที่ดีที่สุด ของชีวิต คือ ให้อภัย
การยอมรับและนับถือมากที่สุด ของชีวิต คือ ความก้าวหน้า
ข้อบกพร่องที่ใหญ่หลวงที่สุด ของชีวิต คือ การมองโลกในแง่ร้ายและไร้เหตุผล
สิ่งที่ทำให้อิ่มอกอิ่มใจที่สุด ของชีวิต คือ การให้ทาน

สุดท้าย ของชีวิต คือ ความตาย จะวุ่นวายกันไปทำไม

ข้อคิดดีๆจากพระพุทธศาสนาค่ะให้พระธรรมขัดเกลาจิตใจนะคะ คุณค่าของความมีระเบียบวินัยอย่างแท้จริงคือการซื่อสัตย์ต่อตนเองมี หิริโอตตัปปะ คือละอายต่อความชั่ว กลัวต่อบาป ความไม่ละอายคือความเลวที่ร้ายแรงที่สุด

นี่หรือนักการเมืองไทย

เมื่อภาพรอบๆ ตัวเรา ทำให้เราต้องหมดหวัง และสิ่งต่างๆ ที่ล้อมรอบตัวเรา คือความลับและคำโกหก สังคมไม่สามารถให้คำตอบแก่เราได้ว่ามันเกิดอะไร ทุกคนต้องการอะไร ความหวังความยุติธรรม และศรัทธาที่เคยมีมายาวนานจากนี้ไม่เหลือสิ่งใดให้เชื่ออีกต่อไป อนาคตของคนไทยต้องแขวนอยู่กับอะไรและจะหวังพึ่งสิ่งใดได้บ้างในสังคมนี้

ประเทศไทยในตอนนี้ ผู้คนมากมายต่างสวมหน้ากากเข้าหากันภาพสะท้อนที่เห็นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง ทุกคนแค่แสดงไปตามบทบาทและหน้าที่ และพร้อมจะโยนบาปปัดภาระความรับผิดชอบให้กับคนอื่นตลอดเวลาเมื่อหมดหน้าที่ของตัวเอง และสุดท้ายคนที่ซวยอย่างแท้จริงโดยไม่มีสิทธิแม้แต่จะหาทางหนีและหาทางหลบต้องโดนผลกระทบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็คือประชาชนทั้งหลายที่มีหน้าทีเสียภาษีให้กับพวกมีสีทั้งหลายที่ชอบทำตัวนิสัยไม่ดี ทำไมคนเราต้องเก็บกดความคิดและความรู้สึกของตนเองทั้งที่ภายในใจเรารับรู้และเรียกร้องบอกกับตัวเองมาโดยตลอดว่ามันไม่ยุติธรรมแต่ทำไมเราต้องยอม

มันจะมีประโยชน์อะไรที่วันนี้เราต่างเชิญคนโน้นคนนี้มาพูดๆๆๆว่าปัญหานี้มันเป็นอย่างนี้และพรุ่งนี้สงสัยว่ามันต้องเป็นไปตาม สถานการณ์อย่างนี้หรือไม่ก็อาจคาดได้ว่ามันอาจจะหนักยิ่งกว่านี้ และแล้วเมื่อพรุ่งนี้มาถึงก็เป็นเหมือนเดิมทุกอย่างจบรายการจบแต่ปัญหายังอยู่ เมื่อแขกรับเชิญทั้งหลายหมดภาระหน้าที่พูดรายการนี้ในวันนี้ต่อไปก็ส่งต่อภาระหน้าที่พูดให้กับอีกคนความวุ่นวายสับสนไม่เคยหายไป กระแสการต่อต้านกันเองกระแสจากสิ่งแวดล้อมที่ถาโถมโหมกระหน่ำเข้าใส่ ทุกคนต่างเดาออกว่าเมื่อหมดเรื่องนี้เดี๋ยวก็มีเรื่องใหม่เข้ามา เป็นอย่างนี้อยู่ทุกครั้งและเป็นอย่างนี้อยู่เป็นเวลาอันยาวนานมาพอสมควรแล้ว ต่างคนต่างไม่ยอมรับความคิดเห็นของกันและกัน กฎหมายเมื่อไม่ถูกใจฉัน ฉันก็ต้องการแก้ใหม่แก้เท่าไหร่ก็ยังไม่ถูกใจฉันของอีกคนแล้วก็ออกมาเรียกร้องว่ามันไม่ประชาธิปไตย

ขอถามหน่อยได้ไหมท่านผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งหลาย ว่าตอนนี้คุณกำลังเล่นอะไรกันอยู่ พวกท่านทั้งหลายอาจหลอกโลกกลมๆใบนี้หลอกประชาชนบนพื้นแผ่นดินนี้ได้บางคน แต่ไม่อาจหลอกลวงหัวใจของตัวเองได้สิ่งที่เป็นหายนะของเมืองไทยตอนนี้ล้วนมาจากฝีมือของพวกคุณทั้งสิ้น ทุกวันนี้กลางคืนพวกคุณนอนหลับสบายดีฝันดีกันบ้างไหม ที่เห็นคนไทยทะเลาะกัน ก่อนนอนคุณกราบหมอนแล้วอธิษฐานอะไรให้กับตัวเองหรือให้คนบนผืนแผ่นดินไทยนี้บ้างไหม ผู้คนทั้งหลายที่พวกคุณบอกกับเขามาตลอดว่าคุณคือคนของเขา คุณจะทำงานเพื่อเขาแล้วตอนนี้คุณเคยย้อนกลับไปถามตัวคุณเองบ้างไหมว่าสิ่งที่คุณได้พูดออกมาคุณเคยเข้าใจคำพูดของตัวคุณเองบ้างหรือเปล่า

มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะมาบอกให้ประชาชนมองย้อนกลับไปให้เห็นความผิดของคนอื่น แล้วมาแก้ตัวกับประชาชนว่าสิ่งที่เรากำลังประสบกันอยู่ในตอนนี้คือสิ่งที่คนอื่นทำทิ้งเอาไว้ ทำให้ประชาชนสงสัย ว่าคนนั้นไม่ดีคนนี้ไม่ดี พยายามมาบอกให้เข้าใจว่าหากมีกฎหมายนี้อีกต่อไปมันจะทำให้พวกคุณทำงานกันไม่ได้ หรือว่าต่อไปมันอาจจะทำให้เกิดอะไรขึ้นบ้างหากปล่อยให้กฎหมายที่ใช้กันอยู่นี้มีผลบังคับใช้ต่อไป เพราะฉะนั้นพวกคุณจึงต้องออกมาบอกว่ามันต้องแก้ใหม่ หรือทำให้ประชาชนอย่างเราเข้าใจว่ากฎหมายที่คุณจะทำขึ้นมาใหม่มันจะทำให้ใครต่อใครปรองดองกัน กฎหมายมีไว้แค่จัดระเบียบสังคมไม่ได้มีผลบังคับใช้ให้จิตใจของคนดีขึ้นมา หากกฎหมายบังคับจิตใจคนได้จริงประเทศไทยคงไม่ทะเลาะกันอย่างรุนแรงเหมือนเช่นทุกวันนี้ คนที่ยกพวกตีกันคงหยุดกันไปนานแล้ว

เพราะฉะนั้นในวันนี้ จึงอยากจะขอบอกอะไรบางอย่างอยากจะให้พวกคุณได้ตาสว่างไว้ ณ.ที่ตรงนี้เลยนะคะว่าพวกคุณคงจะประเมินคนบนพื้นแผ่นดินไทยแห่งนี้ต่ำเกินไป และที่เลวร้ายยิ่งไปกว่านั้นก็คือ พวกคุณไม่เคยรู้ตัวของตัวเองเลยสักนิดว่าประชาชนตอนนี้เขาเบื่อ เอือมระอา รันทด สลด สังเวช สมเพศ เวทนาพวกคุณกันเสียเหลือเกินพวกเราทั้งหลายบนผืนแผ่นดินไทยสุดจะทนต่อการกระทำของพวกคุณ อยากจะอ้วกออกมาวันละ3รอบต่อวันอยู่แล้วที่ต้องทนเห็นหน้าของพวกคุณด่ากันไปด่ากันมาในทีวี รู้ไหมหากตอนนี้ประชาชนเลือกได้จริงๆ เราทุกคนอยากผลักดันให้เกิดกฎหมายที่ว่าด้วยการสิ้นสุดกันเสียทีให้มีผลบังคับใช้สำหรับพวกนักการเมืองที่ชอบสาดน้ำลาย ทะเลาะกันด้วยเรื่องไร้สาระทะเลาะกันเป็น10ชาติแล้วก็ไม่รู้จักจบสิ้นกันเสียที เบื่อๆๆๆพวกนักการเมืองเน่าๆๆ
จากเจ้าหญิงวัคซีน รัฐมนตรีกระทรวงความฝัน

คำสอนของพ่อ

จากใจพ่อ ...หน้าที่ที่ลูกควรปฏิบัติต่อผู้อื่น คือ การมอบน้ำใจให้แก่กันและกันดังต่อไปนี้

๑. ลูกควรมองทุกคนที่พบกันด้วยสายตาที่เป็นมิตร
๒. ลูกควรยิ้มให้ทุกคนที่พบกัน เริ่มแรกยิ้มด้วยสายตา ยิ้มด้วยใบหน้าและริมฝีปากและด้วยจิตใจที่เป็นกันเอง
๓. ลูกควรทำความรู้จักกับผู้อื่นด้วยการยิ้มและทักทาย
๔. ลูกควรโบกมือส่งยิ้มให้กับเด็ก ๆ ที่ลูกพบเห็นโดยทั่วไป
๕. ลูกควรมองคนในแง่ดี ให้มองว่าไม่มีใครจะเลวทั้งหมด
๖. ลูกควรมองว่าคนเราเป็นมิตรกันได้แม้จะมีความคิดต่างกัน
๗. ลูกควรกล่าวคำสวัสดี ยกมือไหว้ ยิ้มหรือก้มหัวตามความเหมาะสม ตามฐานะของตนแล้วแต่กรณี
๘. ลูกควรพยายามเรียกชื่อคนที่เราสนทนาด้วยระวังอย่าเรียกชื่อคนผิด
๙. ลูกควรตั้งใจรับฟังคนอื่นพูด อย่าขัดคอเขา ต้องรู้จักสังเกตให้ดี
๑๐. ลูกควรใช้คำพูดให้ติดปาก คือคำว่า ขอบคุณ ขอโทษ
๑๑. ลูกควรพูดด้วยความสุภาพ ไพเราะ อ่อนหวาน ไม่พูดหยาบคาย
๑๒. ลูกควรพูดชมเชยผู้อื่นเป็นประจำ
๑๓. ลูกควรพูดถึงคนอื่นและผู้บังคับบัญชาในด้านดีกับคนที่เขารู้จัก
๑๔. ลูกควรรู้จักขัดแย้งโดยไม่ให้เขาเสียน้ำใจ
๑๕. ลูกควรพูดคุย ในสิ่งที่ผู้คุยให้ความสนใจ
๑๖. ลูกควรหาเรืองดีดี หรือเรื่องคนทำดีมาคุยกันบ้าง
๑๗. ลูกควรหาเวลางดเว้นการพูดที่ไม่ดี หรืองดเว้นการโกรธอย่างน้อย ๑ วันต่อสัปดาห์
๑๘. ลูกไม่ควรหาเรื่องจับผิดคนอื่นโดยไม่ใช้ปัญญา
๑๙. ลูกควรให้ความเห็นใจ ปลอบใจคนที่กำลังมีความทุกข์

ด้วยรัก….จาก พ่อ

เอารักมาให้ หอบหัวใจมาฝาก

มีรักมาให้ มีใจมาฝาก แต่หอบมาลำบากเพราะมากมายเหลือเกิน ขอเป็นทุกๆกำลังใจให้คนไทยทุกคนที่ต้องการกำลังใจ แฮปปี้ แฮปปี้ วาเลนไทน์ เดย์มีความสุขมากๆนะคะ ป.ล อย่าลืมซื้อกุหลาบให้ตัวเองด้วยนะ ถ้าไม่มีใครซื้อให้ อิอิ (บอกตัวเอง)

ให้หัวใจพูดคำว่ารักแทนคุณ

เพียงแค่คุณเปิดใจในมุมมองที่ดี คุณจะเจอกับความรักที่คุณถามหา
ความรักดีๆมันไม่ยากเลยที่จะเข้าใจเพียงแค่เราทำตามหัวใจที่รัก
เปิดใจรับความรักในมุมมองที่ดี เพียงเท่านี้รักที่ดีก็อยู่ไม่ไกลเกินเราจะไขว่คว้า

ความรักดีดี จริงๆแล้วหมุนอยู่รอบๆตัวเรา
เพียงแต่เราต้องรู้จักรักรู้จักมองให้เห็นคุณค่าของความรักที่เรามี รักที่ดีคือการไม่คาดหวังในรัก ต้องปล่อยวางในรัก ปล่อยวางในหัวใจ

แล้วร่วมกันฝ่าฟันไปสู่หนทางแห่งวันข้างหน้า แม้ว่ามันจะยากเย็นเพียงใดเราต้องไม่ปล่อยมือกัน เดินเคียงข้างกันด้วยความเสียสระของหัวใจด้วยความรักความผูกพันที่เราต้องมีให้แก่กันตลอดไป

เราอาจจะกำลังรู้สึกเหมือนอยู่บนเส้นทางที่ไม่ง่ายนักในเรื่องของหัวใจ เพราะในความเป็นจริงอนาคตเป็นสิ่งที่เราคาดเดาไม่ได้

หัวใจคนเราก็เช่นกัน หากยิ่งบีบคั้นยิ่งคาดหวังเหมือนยิ่งเหินห่าง
แต่ก็มันไม่ยากเกินไปนักที่จะค้นพบแค่เราทำตามสัญชาติญาณของเราแล้วเดินตามเสียงหัวใจ
ทำตามหัวใจของเราเท่านั้นเอง
หัวใจของเราสัญชาติญาณของเรา มันจะนำเราไปสู่หนทางที่ถูกต้อง

ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่ต้องใช้เวลาเพื่อค้นหาความต้องการของความรู้สึกของหัวใจ
รักที่ดีคงไม่ใช่รักในหนทางของเทพนิยาย ไม่ใช่แค่ความห่วงใยไม่ใช่แค่เราเป็นของกันและกัน
ไม่ใช่ด้วยฝัน และไม่ใช่ด้วยสิ่งที่เราคาดหวังไว้ในใจ
แต่มันต้องเป็นอะไรที่มากกว่านั้น เราต้องผูกพันในรัก ต้องเชื่อมั่นในรัก
ต้องวางใจในรัก ต้องวางความเชื่อมั่นไว้ที่หัวใจ
ต้องไม่รักมากเกินไป แต่ต้องไม่น้อยเกินไป รักด้วยหัวใจ
รักโดยให้เขารู้ว่าเรารักแม้ไม่ต้องมีคำพูดใดๆออกมาจากปากเรา ให้ทุกอย่างเกิดขึ้นที่ใจ อยู่ที่เรา
เพียงเข้าใจเพียงเท่านี้ความรักที่ดีก็ยั่งยืนกับเราตลอดไป

ขอให้วันแห่งความรักในปีนี้จงมีความหมายมีอิทธิพลเปลี่ยนแปลงหัวใจของคนไทยให้มีความรักให้แก่กันมากกว่าทุกๆปีที่เคยเป็นมา

รักกันไว้นะคะ เพื่อเมืองไทยเพื่อความสุขของพ่อ

ขอบคุณดาวดวงนั้น(มาย ไอดอล)

เคยสงสัยหรือเปล่าว่าทำไมเรื่องราวในการดำเนินชีวิตของคนบางคน สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนรอบข้าง คนในชุมชน หรือแม้แต่กระทั่งคนที่ไม่เคยได้รู้จักและพบเจอ?
"คุณสามารถค้นพบแรงบันดาลใจได้จากทุกๆ อย่าง แต่ถ้าคุณยังไม่เจอ..ก็ให้กลับไปมองมันใหม่อีกที"

ถ้าบนท้องฟ้าจะยังคงพอมีที่ว่างอยู่บ้าง...
ฉันก็อยากจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆที่หลบซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่งของจักรวาล
อยากเป็นแรงใจให้ดาวดวงนั้นกระพริบแสงอย่างสดใสได้ในทุกๆวัน
ไม่ได้ต้องการอะไรมากเกินไปกว่าขอส่งความห่วงใยไปให้กับดวงดาวอย่างเงียบๆ
ขอให้ได้เห็นรอยยิ้มเล็กๆที่หวานละไมจากดวงดาวของหัวใจ
แค่นั้น...
ความเหนื่อยล้าที่เคยมีมาตลอดทั้งวันของฉัน...ก็จะมลายหายไป..."ช่วยอยู่เป็นดาวของใจนานๆได้ไหม.."

ขอบคุณสำหรับแรงบัลดาลใจไม่ว่าคุณจะเป็นใครเคยทำอะไรมาขอให้รู้ไว้ว่าวันนี้คุณคือคนที่มีค่าที่สุดสำหรับใครหลายๆคนบนนพื้นดินแห่งนี้

ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปและขอให้มีความสุขใจกับการทุ่มเททำสิ่งดีๆไว้ให้กับสังคมนี้นะคะเป็นกำลังใจให้เสมอและตลอดไปตบมือให้คนดีดังๆสู้สู้ค่ะ

ความสุขของชีวิต

หัวใจของคำสอนในพระพุทธศาสนา คือ ความรัก ความเมตตาต่อผู้อื่น เช่นเดียวกับมารดารักลูกของตน ธรรมชาติใดย่อมชื่นชมต่อสัตว์โลกทั้งหลาย ธรรมชาตินั้นชื่อว่าเมตตา เมตตาคือความรัก ความสงสาร ซึ่งเกิดจากความรัก ความเห็นอกเห็นใจกันนี้ จะเป็นพลังทำให้มนุษย์สามารถดำรงค์ชีวิตอยู่สืบไป พร้อมที่จะเผชิญต่อความทุกข์ยาก ทุกอย่างที่จะเยือนมาถึง เพียงแค่นี้ ก็เป็นความสุขของชีวิตอย่างยอดเยี่ยม มิได้มีสิ่งใดจะเสมอเหมือน

เมตตามี โลกนี้มีสุข โกรธมีโลกนี้มีทุกข์

สุดยอดธรรม คือ การละตัณหา กำจัดกิเลสตัณหาได้จึงพ้นทุกข์มีสุขทุกเมื่อ

การให้ที่อยู่อาศัย ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ให้ธรรมะชื่อว่าให้อมตะ

การให้ธรรมะย่อมชนะการให้ทั้งปวง

ใช้พระธรรมนำชีวิตนะคะ โลกเราจะได้น่าอยู่ ความสุขสำราญอย่างแท้จริงคือการปล่อยวางใครที่ทำไม่ดีกับเราก็ให้ทำลืมๆไปเสียบ้างเพื่อความสุขใจของตัวเราเองค่ะ ขอพระธรรมจงคุ้มครองประเทศไทยและคนไทยทุกคน ขอให้พลังความรักจงมีชัยอยู่เหนืออุปสรรคและความเกลียดชังทั้งปวง

สาส์นถึงคนบนฟ้า

ที่กาแลคซี่ดาวโลก
บนพื้นแผ่นดินไทย

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2552

เรื่อง ขอกราบเรียนเชิญให้มารับประทานอาหารเย็นด้วยกันอย่างพร้อมเพรียง
เรียน คนบนฟ้า ทุกชั้นไม่ว่า จะเป็นเทพเจ้า เทวดา อินทร์ พรหม
สิ่งที่แนบมาด้วย คำถามข้อสงสัยมากมายที่ยังเป็นปริศนาดำมืด เอกสารรอลงนามสำหรับเหล่าท่านทั้งหลายว่ามีตัวตนชัดเจน

เนื่องด้วย ขณะนี้ ณ .ที่เมืองไทยซึ่งเป็นเพียงเมืองเล็กๆอาศัยอยู่ซอกหลืบหนึ่งบนจำนวนพื้นที่ทั้งหมดของจักรวาล และตัวของดิฉันเองซึ่งมี สรรพนามที่ใช้เรียกกันบนโลกว่าคนได้เกิดมีความสงสัยอย่างแรงกล้าว่า สิ่งที่มีพลังเหนือกว่าที่คนบนโลกของดิฉันเชื่อกันอย่างแพร่หลาย ซึ่งในความเชื่อของพลังที่เหนือกว่าที่ได้เชื่อกันอยู่นั้นพวกเขาบอกกล่าวกันว่าสิ่งเหล่านั้นคือเหล่าพวกท่านนั้นจริงหรือไม่อย่างไร ในความเชื่อที่เชื่อต่อๆกันมาเป็นเวลายาวนานดิฉันก็ไม่เคยเห็นใครสามารถจะออกมายืนยันให้คำตอบได้อย่างชัดเจนแน่นอนและเที่ยงตรง สักครั้งว่าหน้าตาของพวกท่านเป็นแบบไหน ใช้ชีวิตอย่างไร เรียนจบอะไรกันบ้าง ทำไมต้องทารุณกรรมร่างทรง ทำไมร่างทรงต้องแสดงท่าเดียวกัน ทำไมต้องส่ายหัวไปมา เหล่าท่านใช้อะไรบันทึกการกระทำของเหล่าผู้คนมากมายที่เป็นสาวกของเหล่าท่าน เทคโนโลยี่เข้าถึงโลกของท่านหรือยัง และตอนนี้เทคโนโลยี่ของท่านก้าวหน้าไปถึงไหน พวกท่านมีไฮ 5 มีเครือข่ายไปถึงเมืองไหนบ้างฮิตอะไรกันที่สุดในตอนนี้ เว็บขายตัวโดนแบนมั่งหรือเปล่า และในภาวะเศรษฐกิจถดถอยอย่างทุกวันนี้มันทำให้โลกของดิฉันปั่นป่วนไม่ทราบว่าไปกระทบต่อการดำรงอยู่ของเหล่าท่านบ้างไหมมีผลมากน้อยเพียงใดเหล่าท่านอดกันบ้างไหม หากต่อไปไม่มีการส่งเสริมช่วยเหลือค้ำจุนจากคนบนโลกแล้วเหล่าท่านมีแผนสำรองการเงินการคลังกันอย่างไร วางเป้าหมายให้โลกของเหล่าท่านดำเนินไปทางไหน เหล่าท่านมองเห็นคนบนโลกของดิฉันแล้วคิดเห็นกันอย่างไร ทึ่งนายกคนใหม่ ของเราบ้างหรือเปล่า และท่านคิดว่าเขาจะอยู่ครบเทอมไหมท่านเห็นใจใครบ้างอย่างไรโปรดช่วยชี้แจงแถลงไขมาเป็นข้อๆไปด้วยเถิด

อนึ่ง หากท่านพิจารณาสาส์นของดิฉันดูแล้วเห็นว่าไม่สมควรเพราะคิดว่าเราอยู่กันคนละชั้นไม่สามารถที่จะลงมาร่วม เสวนารับประทานอาหารร่วมกันได้ ดิฉันก็ขอความกรุณาให้เหล่าท่านช่วยเสแสร้งแกล้งทำเป็นว่าเหล่าท่านเป็นเพื่อนสนิทของดิฉันก็ยังดี เราลงมาเดินเล่นกันสักวัน จากนั้นเราจะมาช่วยกันแก้ไขมองความเป็นไปของคนบนโลก มาช่วยกันมองต่างมุมหรือบางทีดิฉันจะโทรไปขอร้องให้คุณสัญญาเชิญท่านไปออกรายการตาสว่างคนบนโลกจะได้รู้กันสักทีว่าสิ่งทีแท้จริงมันคืออะไรเรากับท่านมองตรงกันหรือเปล่า

จึงเรียนมาเพื่อทราบ
ขอแสดงความนับถือคาราวะเคารพนบนอบ
เจ้าหญิงวัคซีน
(ผู้หญิงบ้าบอเจ้าปัญหา ขี้สงสัยโมโหร้ายและไม่มีใครคบ)

ป.ล.ไม่ได้มีเจตนาดูหมิ่นเบื้องสูงหรือท้าทายความศักดิ์สิทธิ์หรือคิดจะเทียบชั้นทุกอย่างทำไปตามขั่นตอนเงื่อนไขและตอบสนองความสงสัยของท่านพระยาจิตราชท่านต้องการและสั่งมาอย่างนั้น

นิยามความรัก(ต้อนรับวาเลนไทม์)

เมื่อมีความรักมักมองโลกสวยงาม ตั้งแต่ท้องฟ้าจรดท้องทะเล (พอหมดรักมีแต่ฟ้ากับทะเลเท่านั้นที่น่ามอง)

เมื่อมีความรักทุกอย่างที่มองเห็นเป็นแต่ภาพหน้าคนที่เรารัก (สมองซีกซ้ายจะถูกทำลาย)

เมื่อมีความรักความรู้สึกรอบตัวเต็มไปด้วยความรัก (ตายด้านตั้งแต่เริ่มแรกแต่ไม่รู้ตัว)

เมื่อมีรักทำให้ไม่รู้สึกว่าโดดเดี่ยวอีกต่อไป (เพราะเดี่ยวจะมีบ้าน234ตามมา)

เมื่อมีความรักทำให้ปัญหาในชีวิตตัวเองหมดไป (ปัญหาที่คนอื่นสร้างให้จะเข้ามาแทน)

เมื่อมีความรักทำให้ไม่รู้จักวันเวลาเหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน (เพราะต้องนั่งคอยทั้งวันทั้งคืน)

ความรักคือการให้ (ให้บ้านให้รถให้ไปอยู่กับกิ๊กใหม่)

ความรักคือการไว้ใจ (ถ้าเขาบอกว่าพี่สาวพี่ชายก็เชื่อไว้)

ความรักคือการอภัย (ถ้าเข้าไปอยู่ในห้องกับพี่ชายไม่ผิด)

ความรักคือการอดทน (เป็นกระสอบทรายให้เค้าหน่อยเดี๋ยวชินไปเอง)

ความรักคือการไม่หวังผล (ท้องมาเมื่อไหร่ให้รีบไปเอาออก)

รักแล้วรักคงทนชั่วนิรันดร์ (เว่อร์มากมาย เลิกกันตั้งแต่เดือนแรก)

คำเตือน!! อาชีพที่สาวๆต้องระวังอย่าเอามาเป็นคู่รักอย่างเด็ดขาดคือ อาชีพนักสืบ เพราะเดี๋ยวมันสืบไปสืบมาสืบรู้ว่าเรามีกิ๊กเมื่อไหร่ เราอาจจะได้ถึงแก่กรรมก่อนเวลาอันควร อิอิ

โรคประจำตัวที่พบบ่อย(ในคนสวยน่ารัก)

โรคงอนเป็นโรคระบาดที่ร้ายแรง
ติดต่ออย่างรวดเร็วขยายตัวเป็นวงกว้างในแนวราบ ยังไม่พบ วัคซีน หรือยารักษา

ลักษณะอาการ ผู้ป่วยมีอาการหน้างอ และบางรายที่อาการหนัก จะมีอาการหน้าดำแทรกซ้อนด้วย หูแข็ง(ระวังอย่าให้ดำ) ฟังอะไร ขัดหูขัดใจไปหมด ตาขวาง น้ำลายไหลเล็กน้อยพองาม ยังไม่พบหลักฐานที่แน่นอนว่า ผู้ใดนำเชื้อมาปล่อย โรคนี้ส่งผลให้อุณหภูมิร่างกายสูง มือไม้สั่น ผู้ป่วยที่อาการหนัก อาจถึงขั้นชักดิ้นชักงอ

การปฐมพยาบาลเบื้องต้น ควรสังเกตอาการผู้ป่วยว่า งอนอยู่ในระดับไหน ถ้างอนน้อยๆ ให้รีบง้อทันที ผู้พบเห็นทั่วไปควรเอาใจใส่ต่อผู้ที่ติดเชื้อในระยะเริ่มแรก จะทำให้อาการไม่ลุกลาม และสามารถรักษาหายได้ สำหรับผู้ป่วยที่อาการหนัก ผู้ง้อ ควรได้รับการฝึกสอนและเป็นผู้ชำนาญการง้อเป็นพิเศษ เพราะผู้ป่วยจิตใจอ่อนแอ เปราะบางแตกหักง่าย ต้องการความเอาใจใส่ หลังได้รับการรักษา ผู้ป่วยที่หายแล้ว ยังสามารถอาการกำเริบได้ทุกเวลา ผู้ใกล้ชิดต้องให้ความรักและความเข้าใจ หากความรักและความเข้าใจลดน้อยลงเมื่อไหร่ อาการงอนจะกำเริบ หมายเหตุ พบมากในกลุ่มคนที่มีความสวย และความน่ารัก

ระวัง !! สำหรับผู้ไม่สวยและไม่น่ารัก จะเรียกอาการเดียวกันนี้ว่า น่าเบื่อ น่ารำคาญ จะปล่อยไปตามยถากรรม ไม่มีการปฐมพยาบาลใดๆ ทั้งสิ้น จนกว่าอาการจะหายหรือตายไปเอง...
ขำๆค่ะลอกมาจากอินเตอร์เน็ตอ่านแล้วคงคุ้นๆนะคะว่าเกิดขึ้นกับใครบ้าง อิอิ โดยเฉพาะคนเขียนรู้ตัวว่าอาการของโรคนี้น่าจะอยู่ในระยะสุดท้าย 555+

วันฟ้าใหม่ อยากเห็นคนไทยมีความสุข

เมื่อพระอาทิตย์ส่องสว่าง บนเส้นขอบฟ้าของเช้าวันใหม่ ฉันขอเอ่ยคำอธิษฐานแล้วส่งมันขึ้นไป ณ .ตรงที่แห่งนั้น ในคำอธิษฐานที่ฉันฝากไปได้บอกเอาไว้ว่าอยากให้คนไทยทุกคนรักกัน อยากเห็นรอยยิ้มของพ่อ อยากให้พ่อมีความสุขใจ อยากให้คนไทยร่วมกันสร้างบ้านหลังใหม่เหมือนอย่างที่พ่อเคยสร้างไว้ บ้านที่สร้างด้วยหัวใจ กับต้นไม้ที่ชื่อต้นรัก ต้นความสามัคคี ต้นไม่รู้ไม่ชี้ และต้นให้อภัย ฉันแอบหวังไว้ลึกๆว่าบ้านหลังใหม่ที่เราจะร่วมกันสร้างนี้จะต้องคงทนอยู่กับคนไทยได้ตลอดไปจะไม่มีใครสามารถเข้ามาทำลายบ้านของเราได้อีก

บ้านหลังใหม่นี้จะเป็นบ้านที่สร้างความสุข มีเสียงหัวเราะ มีความรัก เป็นบ้านที่คอยอ้าแขนรับคอยซับน้ำตาไม่ว่าใครจะเจ็บปวดมาจากที่แห่งไหน บ้านหลังนี้จะคอยเป็นที่พักพิงให้ความอบอุ่นใจสำหรับทุกๆคนที่ต้องการกำลังใจหรือแม้แต่ใครบางคน คนนั้นที่อยู่ไกลๆแล้วหอบความเหงาใจกลับมา บ้านหลังนี้จะบรรเทาความเจ็บปวดจากความผิดพลาด จะเป็นแสงสว่างส่องนำทางให้เขาเมื่อยามที่เขากำลังหลงอยู่ในความมืดมน จะช่วยกันแดดกันฝน และจะไม่ทำให้คนไทยต้องทะเลาะกันอีกต่อไป สุดท้ายขอให้คำอธิษฐานของฉันจงเป็นจริง

ช่วงเวลาในชีวิตของคนเรานั้นสั้นนักพรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีชีวิตขึ้นมากล่าวคำว่า ฉันขอโทษ หรือว่าฉันเสียใจได้อีก หากมีอะไรที่เราจะสามารถทำให้มันดีขึ้นมาได้แม้เพียงเล็กน้อยก็จงทำมันเถอะนะคะเพราะว่าโลกใบนี้จะเป็นดาวดวงสุดท้ายที่เราจะได้ลงมาอาศัยอยู่ร่วมกัน ฉะนั้นช่วงเวลาที่เรามีอยู่นี้จงทำให้มันดีที่สุดสำหรับทุกๆสิ่งที่เรามีเพื่อโลกใบนี้จะได้เป็นโลกที่สดใสน่าอยู่และจะอยู่ในความทรงจำที่ดีของเราตลอดไปหากมีอะไรที่ยังค้างคาใจหรือใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึกขัดเคืองหากเป็นเรื่องที่ไม่ยิ่งใหญ่เกินไปนักก็ขอให้เราอย่าเก็บเอามาใส่ใจปล่อยมันไปเถอะนะคะอย่าให้สิ่งเล็กน้อยเหล่านั้นมากั้นขวางความรักเป็นอุปสรรคในการดำรงอยู่ของเราทุกคนเลย

ถึงแม้ปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้มันจะยิ่งใหญ่เหลือเกิน และการที่เราจะร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคข้ามให้ผ่านพ้นมันไปได้ ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายทุกอย่างต้องอาศัยเวลาและความพยายามเราคงต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมากมายกว่าจะเอาชนะมันได้ แต่อย่าให้ปัญหาที่เราคิดว่ายิ่งใหญ่มาทำให้เราหวาดกลัวจนทำลายความพยายาม อย่าให้มันมามีอำนาจทำลายรอยยิ้ม ความรัก ความผูกพันที่เราเคยมีให้กัน วางมันไปเถอะนะคะ ความโลภ ความยโส ปลดมันไปเถอะความโอหังอย่าให้มันมามีพลังทำลายบ้านของเราอีกเลย รักกันไว้สร้างบ้านหลังใหม่ให้พ่อให้คนไทยได้อยู่กันอย่างมีความสุขเหมือนเดิมนะคะ

ใช้ความสงบ สยบกิเลส

เพียงเรารู้จักกับความสงบเราจะค้นพบตัวเอง หลายครั้งที่เราต่างดิ้นรนกันมากเกินไปจนทำให้หัวใจและร่างกายเราเหนื่อยล้า โดยลืมคิดไปว่าเราทุกคนเกิดมาแล้วก็ต้องตายไม่มีใครได้อยู่ค้ำฟ้า เกิดมาแต่ตัวตายไปถึงแม้ว่าญาติพี่น้องจะทำอะไรให้ตอนงานศพสุดท้ายก็ถูกเผาถูกฝังไม่มีอะไรที่เป็นของเราเอาอะไรไปก็ไม่ได้สักอย่าง เราเคยคิดบ้างไหมว่าสิ่งที่เราคิดว่าเรากำลังทำตามความฝันนั้นแท้จริงเราได้ทำตามความฝันหรือว่าทำตามความกลัวกันแน่...?

คนเรามักกลัวว่าต้องลำบาก กลัวไม่มีอำนาจ กลัวสอบไม่ได้ กลัวเจ้านายไม่รัก กลัวผู้ชายไม่ชอบ กลัวไม่ได้เลื่อนขั้น และอีกหลายๆๆความกลัวที่มาจากความรู้สึกภายใต้การควบคุมของจิตที่อ่อนแอ จิตที่ลุ่มหลงหลงในกิเลสตัณหาจนทำให้เกิดความคิดที่ว่า สิ่งที่เป็นวัตถุจะทำให้ชีวิตมีความสุขตลอดไป เลยทำตัวตามความพอใจ ของจิตที่เป็นตัณหา มีความโลภโกรธ หลงจนเกินพอดี แท้จริงแล้วเรากำลังลืมสติหรือตอนนั้นเราเองไม่รู้ตัวว่าเรากำลังถูกครอบงำด้วยกิเลสตัณหาเสียท่าให้กับกิเลสมันแล้ว สิ่งที่มนุษย์แพ้มาตลอดไม่ใช่คนด้วยกันหรือว่าธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมแต่มันเป็นกิเลสตัณหาความอยากในตัวเราเองต่างหากที่มันควบคุมเรามาตลอด

คนทุกคนก็มีพลังสองด้านในคนๆเดียวคือเข้มแข็งและอ่อนแอเวลาที่เรามีความสุขจะเป็นแบบเพิ่มพลัง และเมื่อเวลาที่เกิดอาการล้มเหลวผิดหวังเราจะสร้างความคิดแบบบ่อนทำลายขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ถ้าเราไม่มีสติเราก็จะพลาดทำตามความอ่อนแออย่างที่กายละเอียดเราสั่ง จริงๆเราไม่ได้ผิดหรอกนะคะ เพราะมันเป็นธรรมชาติของคนแต่เราแค่พลาดให้กับกิเลสต่างหาก แต่เราเคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมนะไอ้เจ้าตัวกิเลสที่มันสะกดด้วยอักษร 5 ตัวแค่นี้มันไม่มีชีวิตสักหน่อยแต่สามารถสั่งการสิ่งต่างๆมากมายให้ทำตามมันได้ ไม่ว่าคนนั้นจะยิ่งใหญ่ขนาดไหนก็ต้องตกอยู่ใต้อำนาจมันมาตลอด

เราเคยคิดบ้างไหมคะว่าทำไมเราต้องยอมให้มันปั่นหัวให้คนอย่างพวกเราที่ชอบบอกว่าตัวเองมีสมองต้องแตกแยก ทุบตีกันเพียงเพระความเจ้าเล่ห์หลายใจของมันทำไมไม่มีใครรู้ทันและมองเห็นความร้ายกาจของมันมั่ง กิเลสมันไม่เคยจริงใจกับใครคนไหนดูดีมันก็ไปอยู่กับคนนั้น พอใครเริ่มล้าหลังหรือเริ่มจะหมดความนิยมมันก็ตีตัวจากทันทีแถมมันยังไปยุให้เค้าตีกันอีกด้วย ทีนี้เราที่เคยบอกตัวเองว่าเป็นคนมีสมองจะช่วยบอกกับตัวเองใหม่ได้หรือยังคะว่าต่อไปเราจะไม่ยอมโง่ให้กับมันอีก สู้กับกิเลสตัณหาในตัวให้ได้นะคะอย่ามาประหัตประหารกับคนกันเองเลย เดี๋ยวกิเลสตัณหามันจะหัวเราะเยาะเอา สู้ สู้ค่ะ

เค้าอยู่ตรงนั้นเสมอ(แรงบันดาลใจ)

ทุกวันนี้สิ่งที่ทำให้ฉันอดทนต่อสู้และยังคงความเป็นคนยังมีลมหายใจอยู่บนโลกนี้ ก็เพราะฉันคิดว่ามีบางอย่างที่เป็นกำลังใจให้กับตัวฉัน ฉันคิดเสมอว่าเค้าอยู่ตรงนั้น และเค้าก็อ้าแขนรับฉันทุกครั้งเมื่อฉันต้องการกำลังใจ คราใดที่ฉันอ่อนล้าฉันก็รู้ว่าเค้ากำลังมองมาเค้ารับรู้ว่าเค้าจะต้องยกฉันเมื่อฉันล้ม เขาจะไม่มีวันทอดทิ้งฉันไป เพราะเค้าคือแรงบันดาลใจของฉัน เป็นแสงสว่างนำทางให้ฉันเดินตามหาโชคชะตา เมื่อเวลาที่ฉันทุกข์ฉันก็จะจ้องมองไปที่แห่งนั้นและเค้าก็จะอยู่ที่นั่นเพื่อฉันเสมอ ดวงดาวแห่งโชคชะตาของฉันผลักดันให้ฉันสู้เพื่อไขว่คว้าฝันเป็นดังบทเพลงที่สร้างสรรค์ เป็นความฝันที่ทำให้หัวใจฉันมีชีวิต

ต่อไปไม่ว่าอนาคตมันจะนำพาอะไรมาให้กับตัวฉัน ฉันจะยอมรับมันเพราะฉันรู้ว่าสิ่งนั้นมันจะถูกต้องเมื่อเวลาผ่านไป ฉันจะไม่ยอมแพ้เพราะฉันรู้ว่าปัญหาของความอ่อนแอ มันเป็นเพียงแค่อิทธิพลของโลกใบนี้ ทุกชีวิตและทุกอย่างที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ถูกลิขิตด้วยเหตุปัจจัยของโลกใบนี้ ไม่มีอะไรที่เราคาดเดาและบอกกับตัวเองได้ว่ามันจะง่ายแต่สุดท้ายมันจะเป็นสิ่งที่คุ้มค่า มันจะให้คำตอบว่าเราเป็นคนจริงแค่ไหนสิ่งที่โลกนี้เลือกสรรมาให้หากมันจะเปลี่ยนชีวิตของฉันไปทางไหนฉันก็จะพยายามเข้าใจว่าสุดท้ายมันจะให้สิ่งที่ดีที่สุดกับฉัน
หากศรัทธาสร้างให้ความฝันมีชีวิต แรงบันดาลใจก็คือพรมลิขิตของฉัน

ทำไมต้องทะเลาะกัน

มีผู้คนมากมายเหลือเกินอยู่บนโลกใบนี้แต่จะมีใครตอบได้บ้าง..ว่าตอนนี้เราทุกคนกำลังเผชิญอยู่กับอะไร ทำไมบ้านหลังนี้ที่เรารวมอยู่ด้วยกันมันเต็มไปด้วยการแก่งแย่งแข่งขัน เชือดเฉือนฆ่าฟันเพื่อจะครองตำแหน่งแย่งกันเป็นใหญ่ ทุกคนลืมไปแล้วหรือว่าเราเป็นพี่น้องกันเราเคยรักกัน พ่อเราเคยสั่งสอนให้เรามีอะไรให้กัน ใช้อะไรสร้างความผูกพันในการรวมอยู่เราทุกคนกำลังทำอะไรบางอย่างในชีวิต หล่นหายไป พวกเรากำลังไม่เข้าใจความหมายของการรวมอยู่ของการได้เกิดมามีชีวิต เรากำลังหลงลืมไปว่าโลกที่เราได้ลงมาอยู่เค้ามีอยู่ก่อนเราแล้ว แล้วทำไมเราถึงพยายามทำให้โลกที่มีอยู่แล้วให้เป็นอย่างที่เราคิด

เราไม่อาจเปลี่ยนพระอาทิตย์ดวงเดิม พระจันทร์ดวงเก่า ดวงดาวมากมายให้กลายเป็นสิ่งใหม่อย่างที่ใจเราต้องการได้ เพราะสิ่งเหล่านั้นเค้าไม่ใช่ของเรา และเมื่อเวลาผ่านไปเราก็จำต้องทิ้งสิ่งเหล่านั้นไว้ข้างหลัง แต่สิ่งที่เคยเป็นของเราสิ่งที่พ่อเราสร้างไว้ให้ สิ่งที่พ่อเคยบอกไว้ ทำไมไม่จำเราทำมันหายไปไหน ยังจำได้ไหมอดีตที่ผ่านไป เราเคยทำอะไรไว้ร่วมกันและ ณ.ที่ตรงนั้นเราเคยอยู่รวมกันอย่างไร บ้านหลังนั้นที่อยู่ในความทรงจำเราเคยอยู่รวมกันอย่างมีความสุขมีความรักสมัคสมานกลมเกลียวที่ๆใครเห็นแล้วก็อยากมาอยู่ แต่รู้ตัวบ้างไหมว่าวันนี้ความทรงจำในวันนั้นมันไม่มีอีกแล้ว เวลาพาเราหลงลืมมันไปแล้ว ความจริงใจที่เราเคยมีให้กันมันหายไปไหน และยิ่งนับวันก็ดูเหมือนเราจะยิ่งไม่เข้าใจในความหมายของมันราวกับว่าความหลงลืมนั้นมันเติบโตขึ้นตามกาลเวลา

มันจะมีประโยชน์อย่างมากมายถ้าหากวันนี้เราทุกคนจะช่วยกันเอาใจมองย้อนกลับไป มองไปให้เห็นบ้านหลังเก่าที่เราเคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน เคยแบ่งปันน้ำใจมีอะไรก็เอามาฝากกันเราเคยมีความสุขกันแค่ไหน หลับตาสิแล้วคิดถึงมันแล้วจากนั้นให้ชั่งน้ำหนักว่าสิ่งไหนที่ทำให้ใจเรามีความสุข ภาพของวันนี้กับวันนั้นภาพไหนที่เราอยากบันทึกเอาไว้ให้อยู่ในใจเราชั่วนิรันดร์ หากมันเป็นภาพของวันวานให้เราให้คำมั่นสัญญากับหัวใจตัวเองว่า ต่อไปเราจะเป็นคนใหม่ สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราตอนนี้มันจะไม่มีอำนาจจะไม่ทำให้เราต้องเจ็บปวดอีกต่อไปสงครามนี้เราต้องเอาชนะมันได้ด้วยหัวใจและความรักที่เราจะมีให้กัน

จงเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างทุกปัญหาเกิดขึ้นอย่างมีเหตุและผล หากเรามองเห็นเหตุผลที่ทำให้มันเกิดขึ้นเราก็จะพบว่าทางออกของมันจะอยู่ตรงไหน เราสามารถค้นหาทางออกให้กับปัญหาของตัวเองได้ถ้าหากเราตั้งใจจะค้นหามัน แต่ถ้าหาแล้วยังไม่เจอก็ให้กลับไปมองหาให้ดีอีกครั้งแต่ถ้ากลับไปแล้วยังไม่เห็นอีกก็ให้กลับไปออกทางเดิมที่คุณเข้ามา ปาฏิหาริย์อาจไม่มีจริงแต่ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นได้ ถ้าเราเชื่อมั่นในสิ่งนั้น รักกันไว้เถอะนะคะเพื่อเมืองไทยเพื่อรอยยิ้มของพ่อหยุดทำร้ายเมืองไทยหยุดทำร้ายหัวใจของพ่อเสียที