อนิจจาฟ้าลอยต่ำเมฆมืดคล้ำดำแท้แท้
ไม่เหลียวแลรักษาไว้ในวิญญาณของมนุษย์
เพลิงกิเลสโหมคลุ้มคลั่งยากยั้งหยุด
ศีลชำรุดใจทรุดทรามน่าหยามหยัน
กระเสือกกระสนจนไม่เห็นว่าเป็นใครในสายตา
ในอุราไม่ประสาในราคี
แลเห็นสิ่งชั่วช้าว่าความสุขบนทุกข์ท่าน
ไล่ฆ่าฟันห้ำหั่น เพื่อยึดมั่นในปรารถนา
สร้างหายนะเพิ่มพันธะให้โลกา
ปรุงตัณหาแต่งนามให้กับตน
….
ความยิ่งใหญ่..ทำให้คุณลืมคุณ ลืมคนไปหรือไร
ความยิ่งใหญ่“จิตสำนึกอย่างคน”คนอย่างคุณใช่เป็นของคุณไม่
คุณจึงไม่ผดุงไว้ซึ่งความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่
“ของจิตใจมวลมนุษยชาติ”
“ของจิตใจมวลมนุษยชาติ”
หรือเพียงมุ่งหวังในอำนาจจนลืมขาดความใส่ใจ
คุณจึงลืมไปว่าความห่วงใยในสันติภาพโลก
"มันกว้างใหญ่มหาศาล"
ใช่แค่สันติภาพอันน้อยนิดที่สนามหลังบ้านคุณ
...วัคซีน...
