~ฝันถึงสันติภาพ~
แผ่นดินทุกข์ระทมตรมตรอมชนเดือดร้อนสั่นคลอนไปทั่ว
เหตุผลเดียวข้อใหญ่ คือหัวใจผู้คนทั้งหลายต่างไร้สิ้นศรัทธา
เรามีพระเจ้าเป็นความโกรธมีกิจในใจคือการล้างแค้น
....
เรามีพระเจ้าเป็นความโกรธมีกิจในใจคือการล้างแค้น
....
วันนี้เราแพ้ เมื่อวานเราแพ้ เราแพ้มาร้อยครั้ง เราร่ำร้องหาสันติภาพทั้งร้อยครั้ง
แล้วเราก็ถูกสอนมาเป็นร้อยครั้งว่าสงครามคือ"หายนะ" คนที่บ้าในสงครามคือคนเถื่อน
โลกเราจะล่มสลายหากเราเป็นคนเถื่อนที่กระหายในสงคราม
...
...
แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่น้องเราถูกฆ่า บ้านเมืองเราถูกเผา พวกเราถูกฝัง
ฝังด้วยอดีต ด้วยคำพูด ด้วยอำนาจ ด้วยความหลงมัวเมาในความคิด
เมื่อไฟดับ คนที่ตายถูกเผา คนที่เหลือจากความตายจิตใจถูกทำลายให้ตายไปอย่างช้าๆ
สิ่งที่เราเหลือไว้ในสงครามคือคราบน้ำตา คราบเลือด แต่หากเมื่อฝนชะล้างออกไปมันก็หาย
แต่ มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยตาย มันคือ..ความเกลียดชัง..ความระทมทุกข์..เจ็บปวดรวดร้าว
"ความเกลียดชังที่เราทำทิ้งเอาไว้ มันไม่เคยตาย"
ความเกลียดชังกำลังทำสงครามกับเราอยู่ในขณะนี้ และกำลังเตรียมการอยู่เรื่อยๆ
ความเกลียดชังกำลังเรียกเก็บภาษีกับพวกเราทุกคนหลังสงคราม
มีไฟรุกท่วมขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่มีใครตอบไม่มีคนผิด
หากอดีตเป็นครู เรามีครูมากมายนับไม่ถ้วนแต่ทุกคนล้วนล้มเหลว บทเรียนไม่เคยบอกอะไร
...
หากอดีตเป็นครู เรามีครูมากมายนับไม่ถ้วนแต่ทุกคนล้วนล้มเหลว บทเรียนไม่เคยบอกอะไร
...
“มันเป็นเพราะอะไร ใครตอบได้?”
...
พี่น้องผู้หาญกล้าของไทยทุกคน สมาชิกสภาผู้สง่างามของเราทุกคน
จงบอกกับโลกนี้จงบอกกับข้าผู้ด้อยด้วยปัญญาหน่อยเถิดว่า
หากท่านเป็นครู เราคือศิษย์ที่ท่านรัก
ท่านจะบอกกับหัวใจทุกดวงของลูกศิษย์ทุกๆคนที่กำลังรอวันล่มสลายว่าอย่างไร
เพื่อจะเปลี่ยนแปลงเรา เพื่อจะเปลี่ยนแปลงท่าน
เพื่อเราจะอยู่ต่อไปได้อย่างสง่าผ่าเผย เติบโตต่อไปอย่างสง่างาม
...
...
หรือท่านไม่เคยเห็นใจลูกศิษย์ ท่านไม่เคยมองเห็นว่าเราเป็นศิษย์
หรือท่านเห็นว่าเราคือทาส ทาสที่คอยรับใช้ คอยให้ท่านรีดไถภาษี
ทาสที่มีหน้าที่ทำงานให้ท่านเหมือนวัวเหมือนควาย หรือท่านไม่เคยมองเห็นอะไรเลย
เมื่อลูกศิษย์โง่ไม่เข้าใจ ท่านก็ปล่อยไปอย่างนั้น
หรือท่านก็โง่ ที่ไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งทุกอย่างเมื่อเราไม่เข้าใจเราต้องทบทวน
และเมื่อทบทวนแล้วยังไม่เข้าใจ นั่นหมายถึง มันจะต้องมีความผิดปกติเกิดขึ้น
"บทเรียนสอนเราผิด เราก็ทำตาม ครูเราสอนผิดเราก็ทำตาม ฉะนั้นเราก็ผิดเพราะเราโง่เราอ่อนแอ"
และเมื่อ ศิษย์โง่ ครูโง่ บทเรียนโง่ เราต้องทำอย่างไร??
เราทำได้แต่เราไม่เคยทำ เรามีพลังมหาศาลเปลี่ยนแปลงโลกได้ทั้งใบ
แต่เรากลับไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่เคยเปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร
ไม่แม้แต่จะมีน้ำใจให้เค้ามีพื้นที่ได้ยืนอยู่อย่างมิตร
" พรหมแดนมนุษย์ของเราต่างกัน"
" พรหมแดนมนุษย์ของเราต่างกัน"
อิสระอย่างปัจเจกชนของเราไม่เท่าเทียม..เราเลยไม่เคยเปลี่ยนเป็นคนเข้มแข็ง เป็นคนที่มีค่าอย่างเท่าเทียม
เรามีพระเจ้าเป็นร้อยให้เราเลือกนับถือได้อย่างมีอิสระ มีบทสวดมนต์ให้จดจำเป็นร้อยบท ท่องสูตรเลข สูตรรัก
สูตรธุรกิจ เราเติบโตไปพร้อมสูตรสำเร็จต่างๆเหล่านั้นทั้งที่มันยากมากมาย
แต่มีสูตรชีวิตอยู่แค่4สูตรที่เราไม่เคยท่องจำ และไม่เคยปล่อยให้มันได้เติบโตไปพร้อมๆกับเรา
นั้นก็คือ ความกล้าหาญ ความเท่าเทียม ความมีเสรีภาพ และสันติภาพ
ความกลัวราคาแพงเหลือเกิน ราคาของความพ่ายแพ้ช่างสิ้นเปลือง
ต้นเหตุของความเกลียดชัง คือความสูญสิ้นศรัทธาเราหาไม่เคยเจอ
เมื่อหัวใจทุกดวงสูญสิ้นศรัทธา ไม่มีใครอยู่ข้างเรา เราแพ้..แผ่นดินนี้แพ้ ทั้งโลกนี้แพ้
วันนี้..ตอนนี้ ณ.เวลานี้ คำถามนี้ที่ข้าอยากถามถึงท่านสมาชิกสภาผู้ทรงเกียรติทั้งหลาย
ครั้งนี้เป็นหน้าที่ของท่าน.ท่านถึงพร้อมดีหรือ?? ท่านคือหัวใจของประเทศชาติท่านเข้าใจหน้าที่ข้อนี้ดีหรือ??
ท่านคือปากเสียงของประชาชนข้อนี้ท่านยังจำอยู่ได้หรือ?
หากท่านตื่นรู้ในหน้าที่ดีอยู่..ครั้งนี้จงประกาศก้องออกไปให้โลกรู้สักครั้งว่าต่อไปเราจะไม่แพ้
พวกท่านจะอยู่ข้างเรา ทหารจะอยู่ข้างเรา แล้วเราประชาชนจะอยู่เคียงข้างท่าน
...วัคซีน...
...วัคซีน...