วันอังคารที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2555

เมื่อปีกหักเพราะความรัก





มนุษย์ผู้ซึ่งชื่นชอบล้อเล่นกับหัวใจของมนุษย์
เพื่อให้ได้มาซึ่งความปราถนาภายในหัวใจและชัยชนะ
ความจริงใจจึงเป็นดั่งคำหลอน
 ที่ซ่อนอยู่กับความสวยงามที่วาจาปั้นแต่ง
 คำว่ารักจริงใจจึงไร้ราคาจึงดูไร้ค่า
มีความมักง่ายในหัวใจไร้จิตสำนึกในส่วนความรัก


และฉันคนนี้..คือ..คนโง่ผู้น่าสงสาร
ผู้ซึ่งสดับรับความจริงใจจากถ้อยคำมุสาของปีศาจ
ผู้ซึ่งกอดรัดอยู่กับอสรพิษร้าย
ที่พลางร่างกายซ่อนไว้ภายหลังความงดงามของคำว่ารัก
 ทั้งที่ภายในหัวใจนั้นเต็มไปด้วยการโกหก
….
….
มนุษย์ผู้ซึ่งใช้คำว่ารักมาล้อเล่นกับความรัก
ผู้ซึ่งไม่รู้คุณค่าแห่งความรักด้วยความหมาย
  ผู้ซึ่งใช้ความหมายของคำว่ารักด้วยการทำลาย
 ใช้โดยไม่รู้ว่ากำลังริดรอนความรักให้ลดน้อยด้อยค่า
 ใช้อย่างกับว่ากำลังดูแคลนความรัก
ความรักนั้นจึงเป็นดั่งภาพลวงตา
 ความรักนั้นจึงเป็นแค่เรื่องมักง่าย
ที่ทำให้ใครบางคนพยายามลบคำนั้นออกไป
จากความหมาย...จากความทรงจำ

และฉันตอนนี้เป็นเพียงผู้เดียวที่รู้สึกถึงความสูญเสียของคำๆนี้
 ฉันคนนี้เป็นเพียงผู้เดียวที่นั่งอยู่ตรงนี้อย่างเดียวดาย
 ณ .ใจกลางของห้องหัวใจที่แหลกสลายด้วยคำๆนี้
 และยังไม่รู้เลยว่าจะเดินต่อจากตรงนี้ไปยังไง
มนุษย์นี้มีอะไรอีกตั้งมากมายที่เราควรจะพูดคุย
 ที่เราควรจะให้คำปรึกษากันได้
แต่คุณไม่มีสิทธิ์มาถึงบ้านเรือนเราเพื่อนำความปวดร้าวมาสู่
เพื่อนำเอาหายนะมาให้
คำว่าจริงใจจากปากไม่ใช่การโยนทุ่มใครบางคน
ลงไปในโลกแห่งความสับสับทุกข์ยาก
 คำว่าห่วงใยมากมายไม่ใช่การกักขังให้เขาอยู่ในกรง
พร้อมด้วยหักปีกแห่งอิสระไม่ให้เขาได้โบกบินไป
ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณซ่อนเร้นเฝ้ากระทำอยู่ในความมืด
มักถูกเปิดเผยให้เห็นอีกไม่ช้าในเวลากลางวัน
ความจริงใจคือความจริงที่ออกจากใจ
ไม่ใช่ในอีกนัยของการทำลายให้ใครคนหนึ่งต้องจมปลักอยู่กับความสับสน
กับค่ำคืนอันแสนหนาว..อยู่กับความทรงจำที่เจ็บปวดร้าว
อยู่ในที่อันแสนเปลี่ยวเศร้าที่ผู้คนเดินผ่านไปมารอบตัวเขา
แต่ไม่เคยมีใครได้เข้าถึงความจริงที่อยู่ข้างในตรงนั้นเลย

ได้โปรดเถิดเพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย
ได้โปรดอย่าทำให้ความหมายของคำว่ารักความจริงใจ
เป็นดั่งท่วงทำนองที่หาเหตุผลมิได้ไร้ซึ่งความกลมกลืน
อยู่ในบทเพลงที่ประพันธ์ยังไม่เสร็จอีกต่อไปเลย

 
                                                                                                   ...วัคซีน...