I'm here ฉันอยู่ตรงนี้ และนี่คือสิ่งที่ฉันเป็น

เคลิบเคลิ้ม มึนเมา หยาบคาย รุนแรง อารมณ์

ดุร้าย องอาจ สุภาพ ถ่อมตน เสรี  อัตตา

หลบเลี่ยง พอใจ สงสัย กล้าหาญ ทรยศ ภักดี ความคิด

ภูมิใจ ร่าเริง สุข เศร้า เหงา ดับสูญ คงอยู่ ชีวิต
.....

ความรู้สึกที่ไม่มีใครรู้ของชีวิต จากชีวิตที่ไม่มีใครรู้จักแต่ก็คือชีวิต

นั่นคือตัวฉัน The Me

ฉันเลี้ยงศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดคือความคิด รับฟังสิ่งที่มีเหตุผลและไม่เคยเพิกเฉยสิ่งที่เกินเลย

และนั้นก็คือสิ่งที่ฉันคิด นั่นคือชีวิตที่ฉันเป็น The self

สวรรค์เท่ากับนรกหัวใจกับวิญญาณใช้เป็นความรู้สึกแทนดวงตา

ฉันเชื่อ ฉันทำ แต่งานของฉันไม่เคยเสร็จสมบูรณ์

ฉันอยู่ท่ามกลางความรู้สึกที่ล้นเหลือ ชีวิตไม่เคยโบยบินแข่งกับเวลา

แม้ทุกวันจะได้บอกลาค่ำคืนอันมืดมิด แต่ไม่เคยมองเห็นพระอาทิตย์กำลังขึ้นตอนเช้า

อรุณสวัสดิ์ของฉันคือสายัญสวัสดิ์ของคุณ
.....

ในความเงียบเดือนปี เคลื่อนผ่านไปอย่างช้าๆ แต่ศรัทธาในตัวฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง

ความกดดันและความเจ็บช้ำสำหรับฉันใช้มันเพื่อเป็นแรงบัลดาลใจ ทุกครั้งที่มี

ฉันมอบชีวิตจิตวิญญาณให้กับความคิด

และฉันก็ถูกความคิดจองจำชีวิตอยู่ในร่างแหที่ฉันถักขึ้นรัดตัวเอง
......
......

สูงขึ้นเหนือท้องฟ้า แจ่มจรัส ณ.ที่ที่หัวใจมีฝันจะโบยบิน

ท่ามกลางความสับสนและความฝันฉันเสียน้ำตา

แต่งกลอนถอนใจกับการถูกลืมอยู่ในเวลาและสถานที่ที่ไม่ต้องปรารถนา

                             ทุกคนจะพากันจดจำและสนใจบทชีวิตแต่ไม่สนว่าฉันจะเขียนมันออกมายังไง

ความเจ็บช้ำ หดหู่ เบื่อหน่าย เสียใจชีวิตเต็มไปด้วยความฝันบนคราบน้ำตา
.....
.....

เข็มนาฬิกากับตัวเลขบางตัวที่ฉันไม่ชอบใจเวลามันเดินผ่าน

และนับจากราตรีกาลอันหนาวเหน็บที่โผล่ออกมาอย่างเฉื่อยชา
จากความวุ่นวายของกลางวันจนมันย้อนกลับไปหารุ่งทิวาอีกครั้ง

"ฉันร้องให้เพราะความดุร้ายของความคิด"
และไม่ว่าราตรีจะช่วยฉันหรือไม่ รุ่งทิวาจะปลอบประโลมหรือขบขันฉันอย่างไร

ฉันก็ยังเฝ้าแต่แต่งบทกลอน ปรอบใจกับความขมขื่นในบทละครแห่งชีวิต
.....
.....

ชีวิตก็เหมือนกับนาฬิกา ที่กำลังเดินบอกเวลา

อนาคตไม่มีใครรู้ว่าจะนานแค่ไหน ปัจจุบันที่มีก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ด้วยความรู้ค่าของชีวิตแต่ไม่รู้จักชีวิตที่เต็มไปด้วยพิศ

ดื่มกินพิศจากชีวิตดุจดั่งเหล้าองุ่นชั้นดี พลิกหนีจากความเป็นจริง

ลืมสิ่งที่ได้รัก เพาะฝังความเจ็บปวด ปิดบังสิ่งที่น่าเขิลอาย

ด้วยกลัวว่าใครจะล้วงเจอความปราถนาที่อยู่เหนือความสัมพันธ์ฉันมิตร

และสุดท้ายความตายก็คืออิสระ นั่นล่ะคือชีวิต และสำหรับผู้ที่รักในชีวิตเท่านั้นถึงจะได้เรียนรู้

...วัคซีน...

~ขอให้ความรักโอบกอดคุณไว้~

              ความรักคือห้วงเวลาอันตราตรึง ไม่ใช่ความคล้ายคลึง มิใช่ภาพลวงตาที่คุณพยายามลบมันให้ออกไปจากหัวใจ
ความรัก..เป็นความทรงจำที่งดงามและยังคงหลงเหลือไว้ภายในความรู้สึก

เมื่อความรักได้ถูกจารึกไว้ในคำภีรภาพของชีวิต

 ความงดงามของสิ่งที่ความรักได้สร้างไว้ มิใช่แต่เพียงในหัวใจ

แต่ยังรวมไปถึงในทุกสรรพสิ่ง บนขุนเขา  เหล่าหมู่เมฆ บนต้นไม้ ดอกไม้ สายลม

และยังสถิตอยู่ในแสงของอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวของทุกๆวันและทุกๆค่ำคืน

.....

          เมื่อความรักเคาะประตูหัวใจของคุณเค้าจะกระทำอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา

มันไม่มีความหมายแต่ทุกครั้งที่หัวใจพาคุณไป มันคือสิ่งที่ความรักต้องการให้คุณทำ

ต้องการให้คุณออกค้นหาการชาร์ตแบตของหัวใจเพื่อเติมเต็มความสมบูรณ์

ความรักมักทักทายกับผู้ที่บริสุทธิใจและมีศรัทธากับความรัก

และเมื่อความรักเคาะประตูหัวใจคุณ คุณจะไม่ยอมเปิดรับต้อนรับผู้มาเยือนหรือ

คุณจะยอมยืนหนาวอยู่ข้างใน หรือจะปล่อยให้ความรักยืนหนาวรออยู่ข้างนอก

เมื่อคุณเปิดรับความต้องการของผู้มาเยือนด้วยหัวใจ เมื่อนั้นชีวิตคุณจะมีพลัง

เพราะคุณค่าของความรักนั้น

คือการทำให้หัวใจคุณสมบูรณ์ ไม่มีสิ่งใดที่ความรักจะทำให้เป็นไปไม่ได้

.....

            เมื่อมนุษย์ผู้ใดได้มีความรัก เค้าคนนั้นจะสามารถยกโลกทั้งใบขึ้นได้ด้วยหัวใจเพียงดวงเดียว

และเมื่อคุณมีความรักขอจงสวดวิงวอนให้กับความงดงามในความรักของคุณ

และเมื่อคุณได้รับเลือกให้เดินอยู่ในขบวนแถวนั้นขอจงสู้กับมันให้ถึงที่สุด

เพราะความรักจะเป็นความแข็งแกร่งและคอยปกป้องเมื่อคุณอ่อนแอ

เมื่อคุณหวาดกลัว ความรักจะช่วยนำพาคุณให้ผ่านพ้นอุปสรรค

เมื่อคุณเหน็บหนาว ความรักจะสวมกอดคุณไว้ เพื่อให้จิตใจคุณสงบ

เมื่อคุณบาดเจ็บ ความรักจะช่วยเยียวยาและบรรเทา

และเมื่อคุณรู้สึกเหงา ความรักจะช่วยให้คุณอิ่มเอม

ขอคุณจงขอบคุณความงดงามในคุณค่าของความรักทั้งหมด

.....

            สำหรับทุกความหมายของคำว่ารักเป็นสิ่งที่เราไม่อาจรู้  
แต่สำหรับความหมายอันเดียวกันที่เราต้องรู้คือ

ความรักเป็นสิ่งที่เราต้องนอบน้อมและศรัทธา
และย้ำถามกับตัวเองอยู่เสมอว่ามันใช่ศรัทธาเดียวกัน

กับที่ชีวิตได้เริ่มต้นรับรู้ถึงมันมาแต่แรกหรือเปล่า 

เพราะเราไม่สามารถรับใช้ความต้องการบางอย่างในหัวใจ

ไปพร้อมๆกับการรับใช้ความรักของทุกสิ่งอย่างในโลกไปพร้อมๆกันได้

เหมือนกับการรับใช้คนสองคนซึ่งอยู่ในสถานะต่างกัน

อย่าทำเป็นเล่นกับความรัก เพราะการยืนหยัดเพื่อความรักไม่ใช่เรื่องง่าย

เมื่อคุณต้องการความรัก คุณจะต้องระลึกรู้ถึงมันทุกขณะ

ในทุกๆวัน ทุกๆลมหายใจ และในทุกๆทาง ทุกๆความรู้สึก

.....

และเมื่อคุณไม่สมหวังในความรัก นั่นก็เท่ากับว่าคุณยังไม่ได้รับคำพยากรณ์จากความรัก

คุณแค่กำลังหลงอยู่ในการกระทำบางอย่างของตัวคุณเอง

แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องลงโทษตัวเองเพื่อความรัก

อยู่ในทะเลเพลิงของกองกิเลสตัณหาและอารมณ์

สิ่งที่น่าชื่นชมมันเป็นเพียงแค่ชั่วขณะของความน่ารักใคร่ น่าปราบปลื้ม

น่าหลงไหลหากแต่หาได้เป็นความมั่นใจไม่

หากเป็นความแน่ใจมันจะไม่มีวันจางหายไปจากความรู้สึก

โปรดอย่าได้ทุ่มเททั้งชีวิตจนหมดใจให้กับความรักที่ไม่คุ้มค่าต่อความคิดถึง 

หากคุณจะปลูกต้นไม้ให้ได้ผลพฤกควรปลูกในที่ๆคุณมองเห็นและแสงแดงส่องถึง

....

ขอให้ความรักเป็นปีกอันอ่อนนุ่มคุ้มครองคุณ ขอให้คุณจงอยู่ใต้ปีกของความรักที่บริสุทธิ ขอความรักจงช่วยฟื้นฟูบรรเทา
และค้ำจุนหัวใจที่บอบช้ำแหลกสลายของคุณ

                                     

 ...วัคซีน...