~ผู้เป็นทาสอันประเสริฐ~



มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย วันคืนล่วงไปๆดั่งสายน้ำไหล เวลาของเจ้าเหลืออยู่เท่าไหร่ เจ้านับสายน้ำนั้นได้ไหม บัดนี้เจ้ากำลังทำสิ่งใดอยู่

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย เจ้าจะขอเอาสิ่งใดจากชีวิต ที่เจ้านับไม่ได้ จากเวลาที่ไม่เคยนับเอาเจ้าไว้ให้เป็นลูกหลานของเค้าต่อไป  บัดนี้เจ้ากำลังแสวงหาสิ่งใดอยู่

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย  ความตายรออยู่ตรงหน้า ยังรบราฆ่าฟัน ยังเมามันในบาป ประมาทในกรรม บัดนี้ความดีไม่ทำ ยังกับเจ้านั้นจะไม่มีวันตาย

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย เจ้าไม่ได้เกิดมาเพื่อชราภาพและอ่อนแอ ชีวิตคือความตั้งใจแน่วแน่เพื่ออยู่ร่วมกันกับสรรพสัตว์เหล่าอื่น บัดนี้เจ้าปฎิบัติตน กับสรรพสัตว์เหล่าอื่นที่เป็นเพื่อนเจ้าอย่างที่สมควรไหม

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย การรู้อะไรล่วงหน้า คือรู้โดยสัญชาติญาณของคน ซึ่งสมองเจ้ารับรู้เพียงชั่วครู่ชั่วยามของความเป็นคน โดยที่จิตสำนึกไม่ได้มีส่วนช่วยเจ้า บัดนี้โดยการรู้นำเอาความอดสูมาสู่เจ้าไหม

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย ถ้าจิตที่ไฝ่ในศาสนา คือความหน้าไหว้หลังหลอกของเจ้า ความเท็จคือชีวิตเจ้า ความว่างเปล่าคือจุดหมายปลายทางแห่งเจ้า บัดนี้เจ้าจะมีชีวิตจิตใจอยู่ไปทำไม

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย ในความสว่างและมืดมน  สุข ทุกข์  เกิด ดับ อิ่มสำราญ อดอยากหิวโหยก็ให้ความรับรู้ปวดร้าวแก่เจ้าได้เท่าเทียมกัน บัดนี้ใยพวกเจ้ายังเฝ้าแก่งแย่งแบ่งกันอยู่

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย พวกเจ้าร่ำรวยในธรรมชาติ แต่ขาดความบริบูรณ์ของชีวิตอันแท้ บัดนี้เจ้าหว่านอะไรอย่างมากลงไปแต่หาเก็บเกี่ยวมรรคผลได้ไม่ เพราะธรรมชาติคำนวณผลของการแลกเปลี่ยนด้วยเล่เหลี่ยมไม่เป็น

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย ครั้งหนึ่งเจ้าเคยเป็นความอุดมสมบูรณ์ ซึ่งฝีก้าวของเจ้าได้ทำให้แห้งแล้งไป  เคราะห์กรรมก็กำลังจ้องเอาส่วนที่เหลือของเจ้า บัดนี้เจ้ายังหวังอะไรจากชีวิตอันเหลือจากความละโมบหรือ

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย ในขณะที่ความสุขชุบชีวิตแก่หัวใจเจ้าจากความปวดร้าวนั้น ความโง่เขลาก็นำเจ้าไปสู่ความปีติและความรู้อันยิ่งใหญ่ด้วยเช่นกัน บัดนี้เจ้าจงแสวงหาแสงแห่งปัญญาเถิด

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย มนุษยธรรมคือดวงวิญญาณแห่งความเป็นเทพ ซึ่งกำลังเดินอยู่ท่ามกลางฝูงชนพลางส่งเสียงพูดถึงความรักและชี้นำให้เห็นหนทางแห่งชีวิต แต่หาได้มีผู้ใดแยแสไม่ บัดนี้ชีวิตจิตใจของพวกเจ้าจึงอ่อนแอ

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย พวกเจ้าเป็นทาสของความพอใจ เป็นทานของกำไร ดื่มกินความเจ็บปวดหวาดกลัวจากถ้วยของชีวิต  บัดนี้ชีวิตเจ้ากลางวันจึงเต็มไปด้วยความทุกข์กลางคืนจีงท่วมท้นไปด้วยน้ำตา

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย อันความยุติธรรมและผู้นำดำรงอยู่ที่ใดเล่า หากเจ้าขาดความรัก อันเป็นความยุติธรรมและเป็นผู้ปกครองในรูปแบบที่สูงสุด บัดนี้เจ้าใยไม่มอบให้แก่กัน

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย มีหลายสิ่งรวมเจ้าเอาไว้ ให้เป็นพี่น้องมากกว่าเป็นศัตรูกัน แต่พวกเจ้ากำลังทำลายความหมายของมันทั้งหมดให้ลดลงไป  ความทุกข์ของเพื่อนร่วมชาติคืออาชญากรรมของเจ้า บัดนี้เจ้าควรได้รับการอภัยไหม

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย เจ้าเป็นสิ่งมีชีวิตซึ่งเกิดจากดินก้อนเดียวกัน เป็นบุตรแห่งดวงจิตอันศักดิ์สิทธิ์ด้วยกัน เป็นมิตรบนมรรคาแห่งชีวิตและเป็นผู้ซึ่งจะทำให้สัจจะเกิดขึ้นแก่กัน บัดนี้ใยเจ้าถึงไม่มีเมตตาต่อกัน

มนุษย์ผู้ประเสริฐเอ๋ย สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือความกล้าหาญ สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าความกล้าหาญ คือคำสัญญา สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าคำสัญญาคือพ่อ สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าพ่อ คือแผ่นดิน บัดนี้ชีวิตจากดินก้อนเดียวกันใช้เงินก้อนงามซื้อความภักดีของเจ้าได้ไหม

?????????

...วัคซีน...