คนไทยเป็นอะไรมากมั๊ยกับการกลายพันธ์

   กล่าวถึงการได้เกิดมามีชีวิตเป็นมนุษย์นั้น สำหรับปัจจัยในเรื่องของความความสมบูรณ์แบบ คงไม่มีอะไรที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขเท่ากับการมีชีวิตคู่มีความรักได้อีกแล้ว แน่ล่ะ…ก็เพราะแบบของความสุขประเภทนี้ได้ถูกบัญญัติไว้ให้เป็นหลักสากลศาสตร์ชาติพันธุ์มนุษย์ที่ต้องเชื่อในคำภีนั้นว่า “ความสมบูรณ์ของมนุษย์คือการได้มีความรักไว้สืบสายพันธุ์สันดาน”และถ้าหากใครไม่เชื่อในหลักที่บัญญัติมานี้อาจเป็นไปได้ว่าบุคคลผู้นั้นเป็นผู้ที่มีความวิกลจริตทางพันธุกรรม หรือที่เรียกกันง่ายๆว่าเบี่ยงเบนทางเพศ ภาษาชาวบ้านที่ใช้บ่อยๆคือไม้ป่าเดียวกันและภาษาในทางวิทยาศาสตร์การแพทย์คือ Homosexuality สังคมของบุคคลประเภทนี้ที่ไม่เชื่อแบบความสุขของพระเจ้าเหาเทวดาหมัดที่ว่าไว้ให้เป็นที่สุดแล้ว ยังจะต้องถูกสังคมกล่าวหา+ริษยานิดๆอีกด้วยว่าเป็นพวกที่ทำลายวัฒนธรรมในการดำรงชีวิตที่ผิดศีลธรรม


    และคำกล่าวหาประเภทนี้เองที่ผลักดันให้ผู้ที่วิกลจริตผิดพันธุกรรมมีชีวิตที่โดดเด่นกว่าคนที่เรียกตนเองว่าคนสมบูรณ์แบบอย่างมากมาย และก็และที่สุด...มันก็ยังเป็นคำกล่าวหาเดียวกันนี้อีกที่เป็นต้นเหตุให้หญิงแท้แบรนด์ไทยต้องอายเวลาที่นางงามชายไทยขึ้นไปคว้ามงกุฎชายงามจักวาลไว้ได้ในขณะที่ตนเองทำไม่ได้มาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว ซึ่งหากจะให้ตั้งหวังคงไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เราจะได้เห็นนางสาวไทยคว้ามงกุฎนางงามจักวาล...ทุกวันนี้เวลาที่ประกวดความงามระดับโลกของคนไทยเลยต้องรอดูเวลาที่นางสาวสองระบบของไทยได้ไปเวทีโลกจะมีลุ้นเป็นที่สุด

และ/ซึ่ง/เมื่อความสัมพันธ์ทางระบบ+การปฏิสัมพัทธ์ที่พลาดระเบียบไม่อยู่ในระบบ จึงเป็นที่มาของปรากฏการณ์ของความหายนะทางจิตที่ผิดระเบียบหรือที่เรียกกันง่ายๆว่าอกหักอย่างไม่มีระบบนั่นเอง
อาการอกหักรักสะดุดนี่ที่จริงแล้วก็เป็นการทำปฏิกิริยาทางจิตที่ถูกทำลายระบบนั่นเอง ซึ่งเมื่อร่างกายทำการสังเคราะห์อาการแล้วก็ได้ผลออกมาเป็นพฤติกรรมต่างๆมีความผิดเพี้ยนกันต่างกรรมต่างอาการ แล้วแต่ว่าบุคคลนั้นจะไปสัมพัทธ์กับกรรมและบุคลที่มีระบบระเบียบประเภทใด

หากสัมพัทธ์กับพวกจิตผิดเพี้ยนอีกไม่นานจิตก็จะถูกพัฒนาให้ข้ามสายพันธ์จนถึงขั้นอาจได้ตั้งสังคมใหม่ขึ้นมาชั่วคราวเพื่อบดบังความผิดปกติทางจิตที่กำลังวุ่นวายไขว้เขวหากสัมพัทธ์กับพวกจิตไม่มีระบบมากมายผู้นั้นเมื่อเกิดอุบัติเหตุทางจิตขึ้นก็จะสามารถนำจิตตนเข้ามาสู่สภาวะความเป็นปกติชนได้ในไม่นาน

แต่ถ้าหากจิตของคนไม่ว่าจะเป็นผู้หรือบุคใดได้ไปทำปฏิสัมพัทธ์กับจิตของบุคคลที่ไม่สิงสถิตชีวิตไว้กับระบบใดๆไม่เอาความรักไปผูกไว้ในคำว่ารักอย่างมีระเบียบและมักจะแตกระบบอยู่ทุกเมื่อ เขาผู้นั้นจะเป็นมนุษย์ที่ได้รับประสบการณ์ใหม่เป็นผู้ที่ได้ของขวัญจากฟ้าหลุดจากความพยาบาททางจิต และแม้หากเขาจะถูกตัดความสัมพันธ์กลางอากาศขึ้นมา ก็ยังจะเป็นเขาคนนั้นนั่นเองที่จะสร้างเผ่าพันมนุษย์สายพันธ์ใหม่และจะมีการกลายพันธ์และแตกพันธ์ตนเองไปเรื่อยๆอย่างไม่มีระบบและสุดท้ายก็จะหลุดจากความเป็นตัวตนที่แท้จริงในที่สุด

พูดง่ายๆว่าไม่มั่นใจในเพศที่แท้จริงจะเอาไงดีกับชีวิตก็ยังไม่รู้ ประตูไหนกันแน่ที่เขาว่าดีก็ยังสงสัยหาบทสรุปไม่ได้ ก่อนสุดท้ายก็ยังหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอ และเมื่อสุดท้ายมาถึงจึงต้องปิดประตูหัวใจใส่กลอนนอนตายด้านไปตามระเบียบ...อะฆึ อะฆึ..สมเหมือนใครบ้างเอ่ย?..ระวัง!!อาจเป็นคุณ...

ป.ล       จงใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ล.ป.ล    หากปฏิบัติตามสมองจะปฏิสัมภิทา
ส.ป.ล    จงเชื่อว่าคนเขียนรายสวยและเก่ง

อนึ่ง..อ่าน ป.ล3แล้วให้กลับไปทบทวน ป.ล1

แทนความรักที่ยิ่งใหญ่คุณมอบอะไรให้กับพ่อ

...ทุกอย่างที่คุณทำให้กับพ่อ...อาจเป็นคำกลอนสวยงาม อาจเป็นการรำอวยพร อาจเป็นช่อดอกไม้ใหญ่จัดเรียงอย่างประณีตจากผู้เชียวชาญ อาจเป็นของขวัญมีค่าวัดราคาไม่ได้ฯลฯ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดที่เราบรรจงรังสรรค์ให้พ่อ ทุกอย่างล้วนมีค่าหากเรามอบให้ด้วยใจแต่บางสิ่งบางอย่างที่เรามอบให้เคยเห็นใจและเข้าใจในความรู้สึกของพ่อบ้างหรือเปล่า?...

...

...

...ในวิถีชีวิตของเราที่ผ่านมา..ทุก ๆอย่างที่พ่อสอน ทุกๆสิ่งที่พ่อทำ ทุกย่างก้าวที่พ่อเดิน พ่อพยายามเป็นตัวอย่างและสร้างสิ่งดี ๆ ไว้ให้เราที่เป็นลูกได้จดจำเสมอ ..เพื่ออหวังว่าสักวันหนึ่งลูกจะเดินเองอย่างแข็งแกร่งไม่หลงทาง จนมาถึงวินาทีนี้เมื่อพ่อเริ่มแก่ชราไปร่างกายพ่อไม่สามารถทำทุกอย่างให้ลูกเต็มที่เหมือนอย่างวันเก่าๆที่พ่อเคยได้ทำไว้....วันนี้..พ่อฝากความหวังให้ลูกหลายๆคนที่เชื่อว่าตัวเองแข็งแกร่งกว่า..ช่วยทำหน้าที่แทนพ่อช่วยนำทางให้น้องๆเดินตามในตอนสุดท้ายของเส้นทาง..รวมทั้งช่วยพยุงพ่อในวันที่พ่อกำลังอ่อนล้า

...

...แต่สุดท้ายพ่อกลับเห็นว่า ลูกทำบ้านเมืองลุกเป็นไฟ..ลูกบางคนเผาบ้าน...แต่ในขณะเดียวกันพ่อต้องทนเห็นลูกบางคนต้องทนทุกข์เอาชีวิตแลกเพื่อดับไฟ...ภาพที่เห็นทำพ่อเจ็บพ่อเหนื่อยพ่อล้า พ่อต้องปล่อยให้น้ำตาไหลตกใน เพราะไม่อยากให้ลูกเห็นว่าข้างในหัวใจของพ่อนั้นเจ็บปวดและผิดหวังขนาดไหน ด้วยความรักและความอดทนพ่อไม่เคยบ่นเอ่ยคำกล่าวติเตียนให้ลูกต้องช้ำใจ ..เพียงเพราะพ่อไม่อยากเห็นลูกต้องทุกข์ด้วยความรู้สึกของพ่อ..สิ่งที่ลูกรับจากพ่อคือสิ่งที่มาจากหัวใจ..และนี่หรือคือการจ่ายค่าตอบแทนความรักอันยิ่งใหญ่ที่ลูกทำให้กับพ่อ...

...

...ลูกทั้งหลายวันนี้จะมีสักกี่คนที่มองเห็นในความรู้สึกของพ่อ...หยุดทำร้ายพ่อด้วยความบ้ากระหายอยากที่จะเป็นใหญ่สักทีจะได้ไหม...ก่อนที่เราจะอยู่กันจนมาถึงวันนี้เราทุกคนต่างก็เจ็บปวดกันมาก่อน หากสิ่งใดที่เราทำผิดพลาดทำไมไม่ทำลืมแล้วเริ่มต้นใหม่..สำหรับสิ่งที่เรารัก...สำหรับสิ่งที่ให้ความรักกับเรา เพียงแค่เราไม่ทะเลาะกันมันไม่ได้ยากเกินความพยายามที่เราจะสามารถทำได้..ทำได้ไหมหยุดทำร้ายเมืองไทยหากคุณยังรู้สึกว่ารักพ่อ...แล้วพวกเราจะอยู่ตรงนี้ด้วยกันตลอดไป..บนผืนแผ่นดินไทยแห่งนี้พร้อมด้วยรอยยิ้มของพ่อที่จะอยู่ตรงนี้อยู่ที่หัวใจของคนไทยทุกคนตลอดไป..

...

จากลูกคนหนึ่งในเมืองไทยที่รักประเทศและรักพ่อและจะดำเนินชีวิตตามคำสอนของพ่อด้วยความรักและความอดทน จะจ่ายค่าตอบแทนให้พ่อด้วยความจงรักภักดีอันยิ่งใหญ่ต่อประเทศไทยแม้จะเป็นเพียงความคิดที่น้อยนิดแต่จะมั่นคงทำอย่างนี้ตลอดไป

.......................

...วัคซีน...