เคยมั๊ยที่บังเอิญอากาศเป็นใจสายลมกลั่นแกล้งสายฝนก็ไม่เห็นใจ แล้วทำให้เกิดความหวั่นไหวอย่างไม่เคยรู้สึก
...
เคยมั๊ยฟังเพลงเก่าๆ ทำนองเศร้าๆ แล้วรู้สึกเหงาโดยไม่มีเหตุผล
...
เคยมั๊ยมองเห็นสายฝนใสๆแล้วเกิดความรู้สึกว่าถ้าช่วงเวลานี้ได้มีใครสักคนอยู่ข้างๆเราเหมือนอย่างในมิวสิคก็ดีสินะ
...
เคยมั๊ยดูมิวสิคที่ก่อนนี้ก็ดูแค่ผ่านๆแต่ครั้งนี้เกิดความตื้นตันจนน้ำตาเกือบจะไหล
...
เคยมั๊ยที่มองไปบนโค้งฟ้าแล้วพยายามตั้งคำถามว่าจะมีใครสักคนไหมนะที่เขาจะยืนอยู่ตรงจุดเดียวกับเราเหมือนอย่างตอนนี้
...
เคยมั๊ยที่อยากให้ใจลอยๆของเราถูกลมพัดวนเวียนไปให้ลมหอบไปท่องเที่ยวไกลๆรอบๆไปจนถึงที่สุดของปลายขอบฟ้า
...
เคยมั๊ยที่อยากรู้ว่าดวงดาวมากมายทำไมถึงมีแสงแล้วลอยอยู่ได้ยังไงเป็นล้านๆดวงโดยไม่เคยมีใครนับจำนวนได้
...
เคยมั๊ยที่รู้สึกท้อแท้ใจเพราะท้องฟ้าที่กว้างไกลเกินไป..จนทำให้เราทำอะไรได้ไม่ง่ายอย่างที่คิด
...
และเคยมั๊ยคิดอยากให้พรุ่งนี้มีแค่ชั่วพริบตาตอนนี้ผ่านไปเร็วๆแล้วชีวิตนี้ต่อจากนี้ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ
...
แล้วเคยมั๊ยที่อยากให้ช่วงเวลาดีๆที่เราเคยอยู่กับคนที่เรารักอย่างพร้อมหน้าย้อนกลับมาหาเราอีกครั้งเพื่อมาฉลองวันปีใหม่ที่เพ่งจะผ่านไปเมื่อกี๊
....
ห้วงเวลานำพาสิ่งต่างๆให้ผ่านมา..พานพบ..และจบจาก..
บ่อยครั้งที่ความรักและความสุขเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและก็จากไปอย่างไร้ร่องรอย..
หลายๆครั้งที่ความสุขเกิดก่อนและความร้าวรานก็มักจะเกิดตามมาสร้างความร้าวฉาน
....
..ก่อนที่ความหมายของชีวิตกำลังจะผ่านพ้นไป...
...
...ก่อนที่ทุกอย่างจะดำเนินไปสู่จุด"0"อีกครั้ง..
....
มากกว่ารอยสัก
...
มากกว่าภาพถ่าย..
...
มากกว่ารอยด้านตรงส้นเท้า..
...
มากกว่าบันทึกในไดอารี่เก่าๆ
….
แต่
…
...มันคือความทรงจำครั้งสุดท้ายที่ฉายอยู่ในหัวใจ...
…
..คุณ..
…
เลือกที่จะบันทึกอะไรไว้ข้างในนั้นหรือคะ?
...
"บางครั้งการรอคอยใครสักคน..คือสิ่งที่อยู่เหนือเหตุผลของกาลเวลา..ความหมายของคำว่ารักซ่อนอยู่ในสายลมที่ห่วงหาทุกครั้งที่สายลมพัดผ่านจงรับรู้นะคะว่านั่นคือสัมผัสรักที่ทำให้คุณยังมีอยู่"...
…
สำหรับคนบางคนมีเหตุผลเป็นคำตอบแต่สำหรับคนบางคนทุกคำตอบอยู่ที่หัวใจทุกอย่างไม่มีเหตุผลในการกระทำ..แค่ได้ยินเสียงหัวใจบอกให้ทำและเสียงข้างในนั้นบอกว่าสิ่งที่ทำคือความสุข
....
เพียงเท่านี้...ก็เพียงพอแล้วสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเป็น
..วัคซีน..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น