วันพฤหัสบดีที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2551

เคยถามหัวใจตัวเองบ้างไหมว่าเหนื่อยหรือยัง

อวัยวะในร่างกายของเราที่หน้าสงสารที่สุดก็คือหัวใจ เพราะหัวใจต้องทำงานหนักที่สุด ไม่ว่าเราจะต้องพบเจอกับอะไรที่ไปกระตุ้นทำให้เรามีความรู้สึกอยากได้ อยากมี อยากเป็น หรือแม้แต่การทุกข์เศร้า เร้าใจ ดีใจ เสียใจ หมดกำลังใจ สิ่งต่างๆทั้งหลายเหล่านี้หัวใจมีหน้าที่รับไว้ทั้งนั้น โดยไม่มีเสียงบ่นออกมาให้เราได้ยินเลยสักคำว่ามันมากไปแล้วนะฉันชักจะทานไม่ไหวแล้วนะ

หัวใจมีหน้าที่รับรู้และคอยสร้างกำลังใจให้กับตัวเองสร้างความแข็งแกร่งให้กับตัวเราเองซ่อมแซมตัวเองและพัฒนาตัวเองให้เรียนรู้พร้อมสู้กับปัญหาใหม่ๆที่จะเข้ามาหาในครั้งต่อไปอยู่ตลอดเวลา หัวใจมีแต่เก่งขึ้นอมตะมากขึ้น ไม่รู้จักบ่น ไม่รู้จักเหนื่อยเมื่อยไม่เป็นไม่เหมือนกล้ามเนื้อ เวลาที่เราเหนื่อยล้า เรารู้สึกเมื่อยเหนื่อยเรายังหยุดพักให้หายเหนื่อยแล้วค่อยลุกขึ้นมาสู้ใหม่ แต่กับหัวใจถึงแม้จะต้องทำงานมากมายแต่ก็ไม่เคยที่จะลืมทำหน้าที่ของตัวเองไม่เคยหยุดส่งเลือดไปเลี้ยงส่วนนั้นส่วนนี้ของร่างกาย จนกว่าร่างกายจะถอยไปเองหัวใจถึงจะหยุดทำหน้าที่ มีหลายครั้งที่เราเห็นคนป่วยที่อวัยวะในร่างกายส่วนอื่นล้มเหลวแล้วต้องตายโดยที่หัวใจยังเต้นอยู่

เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่เราอ่อนล้ากับความฝันกับใครๆต่อใคร หรือว่าเราอาจจะไม่เหลือใครสักคนก็ขอให้รู้ไว้เสมอว่าเรายังมีใจอยู่ ปัญหาทุกปัญหาที่ทำให้เราอ่อนล้าอย่าไปเสียใจเพราะอีกไม่นานปัญหาจะทำให้เราได้หัวใจดวงใหม่ที่ยิ่งใหญ่และแข็งแรงมากกว่าเดิม ขอเพียงแต่เราทุกคนอย่าบั่นทอนหัวใจตัวเอง ตะวันยังไม่เคยหยุดส่งแสง อย่าปล่อยให้ใจหมดหวังนะคะ

ไม่มีความคิดเห็น: