หากฉันมีกล่องสักหนึ่งใบไว้ใส่คำอธิษฐาน
ฉันจะเก็บเกี่ยวภาพความทรงจำจากวันวานล็อกใส่กุญแจไว้
แล้วส่งไปให้กับสายลมช่วยพัดพา
เอาความสุขสงบมาสู่ใจของคนไทย
ขอวานสายลมช่วยดลใจ...เติมเต็มรอยแยกตรงกลางใจ
ของพี่น้องผองไทยทุกๆคน
ให้เรื่องราวแต่ก่อนเก่าเฝ้าย้ำเตือนความทรงจำ
ให้รักช่วยชุบใจ ให้ฟากฟ้าโอบกอดไว้
ให้พระจันทร์ขับกล่อมความระทม
ให้เธอจงซึมซับความสงบและสันติ
ปล่อยใจเปิดตาที่มีม่านบางอย่างมากั้นไว้
ให้ไอรักสมัครสมานเข้าไปสถิตอยู่กลางใจ
อุปสรรคทั้งหลายให้เลือนรางจากสายตา
เพื่อนไทยเอย ช่วยสงบและรับฟัง
ในความทรงจำแม้ภาพนั้นจะสั้นและเลือนราง
แต่วันนี้ สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงจะกล่าวขาน
เรื่องราวที่บัดนี้เกือบจะเป็นเหมือนตำนาน
สายลมแห่งความรักจะบัลดาลภาพความสุขอมตะที่เป็นนิรันกาล
สายลมแห่งการให้อภัยจะช่วยประสานรอยร้าวรานของคนไทย
ให้หวนคืนความสดใสผ้นกลับไปยังวันวาน
แต่ก่อนเก่าเราร่วมกันฝ่าฟันมาเคียงบ่าเคียงไหล่จนเป็นไทย
แต่บัดนี้เริ่มเปลี่ยนไปดังสายลมพัดพาไปไม่ถึงกัน
พระจันทร์ลอยเด่นอยู่บนนภาท่านได้ยินเสียงร่ำหาความเป็นธรรม
เมื่อรู้ว่าเสียงหัวใจไทยร้องร่ำ...จึงบอกผ่านพระอาทิตย์ให้ช่วยมอง
และขอร้องให้สายลมช่วยเปลี่ยนแปลง
วันนี้ก่อนที่มันจะสายจนเกินไปอยากให้ไทยช่วยสิ้นสุดกันเสียที
เราได้ก้าวผ่านคืนวันเวลาดีๆเหล่านั้นมากันไกลแสนไกล
จนทำให้เราเกือบจะหลงลืมความเป็นไทย
รอยยิ้มไทยครองในห้องหัวใจอันร้าวราน
ฉันรู้ว่าถึงมันจะไม่ง่าย
ถึงเพื่อนไทยทั้งหลายจะยังไม่ได้สติอย่างใจหวัง
ถึงปริศนาที่คาใจไม่ได้ไขให้ปรากฏเป็นพลัง
เช่นนั้นเราก็ควรปลดลดที่หัวใจ...สลักความชอกช้ำกับผืนทราย
คลื่นทะเลจะซัดสาดเรื่องร้ายๆให้สลาย
ภายใต้อ้อมกอดฟ้าสีคราม
...ตราบเท่าที่พระอาทิตย์ยังคงทอประกาย ขอให้ไทยจงมั่นไว้ในความงาม กิตติศัพท์มากมายที่ร้ายๆอย่าได้ทำให้เราต้องอับอาย ความงดงามของไทยไม่เคยจะเลือนหายแค่วันนี้เมฆครึ้มกั้นบังไว้เมื่อคราใดที่พระอาทิตย์สาดลงไปเมื่อนั้นเมืองไทยจะพบทาง...
...วัคซีน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น