วันอาทิตย์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2556

Love Is Real


ที่ใดที่มีรัก ขอให้ที่ตรงนั้นมีหัวใจ
ที่ใดมีรักขอให้ที่ตรงนั้นมีความมั่นใจ
ที่ใดมีรักขอให้เป็นที่พักให้ความเข้าใจ
ที่ใดมีรักขอให้ที่ตรงนั้นมีฉัน
 ให้ฉันเป็นยามราตรีที่มีให้เธอได้พักผ่อน
ลืมเรื่องราวรีบร้อนที่ทำให้ใจเธอไหวหวั่น
 ให้ฉันเป็นความสดใสในรอยยิ้มที่มาจากใจ เมื่อไหร่ที่เราได้พบกัน
หากเธอเป็นท้องฟ้า ฉันจะขอเป็นคำสัญญาของตะวัน
หากเธอเป็นพระจันทร์ ฉันจะเป็นแสงดาวพร่างพราวบนสวรรค์
จะเป็นคำตอบให้เธอเมื่อเราได้พบกัน
เธอจะรอวันนั้นของฉันได้ไม๊คนดี??
....
....
แม้ในวันนี้จะมีใครบอกเธอว่าฉันดื้อรั้น ไม่เคยแคร์อะไร ไม่สนใจใครทั้งนั้น
แม้ในวันนี้ใครเค้าจะมองกันว่าฉันเป็นอย่างไร
และในวันนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะฟังคำๆนั้นของเค้าบ้างไหม
ในวันนี้ วันนั้น หรือไม่ว่าวันไหนๆเธอยังจะกลัวและยังจะเชื่อในตัวฉันไม๊
หากว่าวันนั้นใครพูดอะไร??
และหากว่าวันนี้ฉันอยากจะบอกเธอออกไป...สักคำ
มันจะทำให้เธอหมดความกังวลใจ และจะทำให้เธอเข้าใจในตัวฉันบ้างใหม
...
...
ฉันไม่รู้ว่าโลกข้างนอกเป็นอย่างไร และฉันก็ไม่รู้ว่าใครจะพูดอะไรอีกสักเท่าไหร่
แต่โลกข้างใน...หัวใจฉันรู้ดีว่าคิดอะไร
หากเราจะรักกัน...เธอไม่ต้องกังวลใจกับสิ่งใดจะได้ไม๊
หากเราจะรักกัน...ที่ตรงนั้นจะมีฉันคอยเข้าใจ
ที่ตรงนั้นจะมีแต่เรื่องของหัวใจ
เธอจะยอมรับแต่เหตุผลของหัวใจไหม
ถ้าที่ตรงนั้นจะมีแค่ความรู้สึกระหว่างคนสองคน

 “เธอคนดีวันนี้ขอให้เธอรับฟังแต่เหตุผลของหัวใจและคำของฉันไว้”
....
....

โลกใบนี้จะหมุนไปอีกนานเท่าไร ไม่มีใครรู้ดี เวลาจะเป็นคำตอบทุกๆชัวโมงและนาที
เวลาจะเป็นตัวบอก ว่ารักเราจะร้ายหรือดี
เวลาเท่านั้นรู้ดีว่ายังอีกนานเท่าไร ที่เราจะได้รักกัน
ใครบางคน คนนั้นไม่มีวันจะรู้หรอก
เวลาจะเป็นคำตอบ เวลาจะบอกทั้งกับเธอและฉัน
อยู่ที่เธอเท่านั้น จะเชื่อในความรักจะเชื่อในตัวของฉันบ้างไม๊คนดี
....
และไม่ว่าวันนั้นจะต้องใช้วันเวลาเดินทางมาอีกนนานเท่าไหร่
จะกี่คืนกี่วันที่หมุนผ่านจะยาวนานสักเพียงไหน
ฉันก็จะยังคงรอแต่เธอเสมอไป รอให้ใจของเราได้ใกล้กันสักที
...ฉันจะบอกกับเธอด้วยคำๆนี้...
อยากให้เธอมั่นใจ ว่าฉันจะยืนรออยู่
จะคอยเป็นคำตอบให้เธออยู่ที่หัวใจ
โลกใบนี้จะยังหมุนไปอีกนานเท่าไร 
ไม่มีใครเดารู้หรอก เวลาเท่านั้นจะเป็นตัวบอก
...
“ปลายทางเท่านั้นจะเป็นคำตอบสำหรับรักของเรา”



 ...วัคซีน...

ไม่มีความคิดเห็น: