วันที่โลกหลับไหล
วันที่พระอาทิตย์ไม่อาจสาดแสงลงไปถึงใครบางคน
วันที่มัจจุราชได้พรากชีวิตสุดที่รักของใครบางคนให้จากไปตลอดกาล
พระจันทร์เต็มดวงยังลอยเด่นอยู่บนม่านฟ้าที่มืดมิด
ดวงดาวรับรู้เสียงแว่วของหัวใจที่ร่ำให้
สายลมยังคงขับกล่อมบทกวีด้วยความระทม
....
....
หลับให้สบายเถอะนะที่ปลายฟ้าแห่งนั้นจะโอบกอดคุณไว้
หากว่าช่วงเวลามันแสนสั้นเหลือเกิน
ไม่เพียงพอเผื่อให้คุณได้กระทำทุกสิ่งได้อย่างที่ใจคุณหวัง
และสิ่งที่คุณหวังก็ยังไม่ปรากฎออกมาเป็นความจริง
แม้ฝันในกล่องใบนั้นยังคงว่างเปล่า
ก็ไม่ต้องเสียใจหรอกนะ
ปล่อยให้มันว่างเปล่าอยู่อย่างนั้นไม่ต้องเอาสิ่งใดไป
....
....
ปล่อยให้กล่องใบนั้นยังคงมากล้นด้วยความทรงจำ
ปล่อยให้กล่องใบนั้นรอการเติมเต็มด้วยความฝัน
และเรื่องราวของคนที่เหลืออยู่ได้สืบสานความสงบสันติต่อไป
....
....
ท่วงทำนองของชีวิตที่ถูกฟ้าลิขิตมา
ห้วงเวลาที่ไม่อาจนำกลับคืนมาได้อีกครั้ง
ความผิดพลาดครั้งนี้แม้แต่เทวดาก็มิอาจเอื้อนเอ่ยถ้อยคำใดๆออกมาได้เลย
เราพลาดกันมาไกลเหลือเกินเราก้างล่วงกันมาไกลแสนไกล
ไกลจนไม่มีแม้เพียงเศษเสี้ยวหัวใจที่แหลกสลายจะอภัยให้กับความอยุติธรรมในครั้งนี้
....
....
ค่ำคืนที่แสนโหดร้ายของเขาได้จบลงไปแล้ว
พรุ่งนี้เค้าไม่ต้องตื่นขึ้นมาพบกับเสียงระเบิดอีกแล้ว
เหลือเพียงเราเท่านั้นที่ยังต้องจมลึกลงไปในห้วงนิทานอันเงียบเหงา
พร้อมกับพาหัวใจที่แสนเศร้าให้ต้องอดทนเดินต่อไป
....
....
กำแพงที่ล้อมอยู่รอบตัวเรานั้นช่างสูงเหลือเกิน
ปราการนั้นสร้างฝังรากลึกตรึงลงในหัวใจอย่างแน่นหนา
มากคนเห็นแก่ตัว
หลายคนโดดเดี่ยว
บางคนถูกทิ้งให้ต่อสู้ตามยถากรรม
มันคือชะตากรรมใช่ไหมที่เราต้องเจอ
ความสูญเสียเป็นเพียงหลักฐานเดียวที่สามารถพิสูจน์ให้ใครอื่นรู้ได้ว่า
เค้าคือคนดีอย่างนั้นใช่หรือไม่?
คุณคิดว่ายุติธรรมแล้วหรือ??
....
....
ภาพสะท้อนของความผิดพลาดครั้งนี้ มันไม่ได้ถูกเผาให้มอดไหม้วอดวาย
ง่ายดายไปพร้อมกับชีวิตของเขา
คุณอาจมีเหตุผลในการกระทำแต่รู้ไหมว่า
คุณกำลังทำร้ายใครบางคนอย่างแสนสาหัส
และคุณก็กำลังเหนี่ยวรั้งความสัมพันธ์ของความหายนะไว้ให้ยืดยาว
เหตุผลของคุณฆ่าคนบางคนและกำลังรอฆ่าใครอีกหลายๆคน
~ที่ฉันพูดฉันไม่ได้ต้องการจะทำร้ายคุณหรอกนะ เพียงแต่ฉันมิอาจโป้ปดความจริงกับสิ่งที่ฉันรู้สึกได้~
....วัคซีน....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น