วันจันทร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ฉันยังเหมือนเดิม(ฉันรู้ว่าเธอยังคงเข้ามาอ่าน)

เล็กZA‏


จาก: yam yam (yam_yamka@hotmail.com)

ส่งเมื่อ: 21 พฤษภาคม 2553 12:54:10

ถึง: lek_5566@hotmail.com



เล็ก..

หลายครั้งต่อหลายครั้งที่ฉันเข้ามาอ่านบทความนี้ ฉันอ่านมันแล้วต้องน้ำตาไหล...ฉันคิดถึงเพื่อน อยากพูดคุยด้วยมากมาย... (แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้เพื่อนคนนี้ยังมีความสำคัญอยู่บ้างไหม....) และไม่เข้าใจเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่วันนั้น... จนบัดนี้ อยากรู้ว่าเธอโกรธ-เกลียดเราเรื่องอะไรกันแน่... เราทำอะไรผิดต่อเธอถึงขนาดไม่คุยกันเลยเหรอ... เราไม่เข้าใจ อยากปรับความเข้าใจกันจริงจัง... ตอนนี้รู้สึกมันค้างคาใจ สับสน เหนื่อยหน่าย ไม่เข้าใจ ระหว่างเพื่อน เป็นอะไรกัน ??

ฉันอยากบอกว่า ฉันยังรักเพื่อนที่ชื่อเล็กคนนี้อยู่เสมอ อยากให้เข้าใจกันเหมือนเดิม (หรือไม่เคยเข้าใจกันเลย)

**เราคิดว่าเราทิ้งเวลาให้มันผ่านมาก็เป็นปีแล้วนะ บ่อยครั้งที่ฉันนอนไม่หลับ หรือตอนเช้าเวลาเข้าห้องน้ำ ก็รู้สึกคิดเรื่องต่างๆ นาๆ ว่าระหว่างเรา มีปัญหาจากอะไรกันแน่ ??? ตลอดเวลา ฉันไม่สบายใจเลย มันอึดอัด ค้างคาใจ สับสน เป็นห่วง ว่าเพราะอะไร ทำไมวันนี้ถึงกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน ???

**เธอเคยเขียนไว้ว่า หากเราทุกข์ใจ!! ....... เวลาที่ทุกข์ใจก็จะเข้ามาอ่านบทความของเธอทุกครั้ง

"แต่สิ่งหนึ่งที่เราทุกข์ใจและค้างคาใจตลอด เพราะอะไรกัน ?? ถึงเป็นแบบนี้"



วันนี้หากฉันทุกข์ใจ เธอจะยืนเคียงข้างฉันไหม.... ฉันแคร์เธอนะ lekza...







--------------------------------------------------------------------------------



วันพฤหัสบดีที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2552

ฉันอยู่ตรงนี้นะ (ยิ่งกว่าคำว่ารักมากว่าคำว่าเพื่อน)

มีหลายคนบอกเอาไว้ ว่าคนเราต้องใช้เวลานานแสนนานกว่าที่จะค้นพบกับใครสักคนที่เป็นเพื่อนแท้เพื่อนที่พร้อมจะอยู่รับรู้และรับฟังแบ่งปันทุกข์สุขในชีวิตซึ่งกันและกัน แต่สำหรับตัวฉันแล้ว...สิ่งที่ยากยิ่งกว่านั้นก็คือการรักษามิตรภาพความเป็นเพื่อนเอาไว้ให้นานแสนนาน แต่ฉันก็จะสัญญาว่าฉันจะทำให้เธอได้สำหรับคนที่ฉันได้เรียกเขาว่าเพื่อน



เพื่อนของฉัน ฉันรู้ว่าเธอมีความฝันและฉันก็รู้ว่าเส้นทางแห่งความฝันของเธอนั้นมันยังอีกยาวไกลเธออาจต้องฟันฝ่าอุปสรรคมากมายกว่าที่จะคว้าเป้าหมายได้อย่างที่ใจเธอฝัน มันอาจจะมีวันที่เธอเหนื่อย วันที่เธอหมดกำลังใจ วันที่เธออ่อนแอ วันที่เธอรู้สึกย่ำแย่กับผู้คนแต่เธอจงอย่าท้อ ขอให้เธอคิดทุกครั้งที่เธอหมดหวังว่าเธอยังมีฉันอยู่ เพื่อนคนนี้ยังคอยเป็นกำลังใจให้เธออยู่และจะเป็นอยู่อย่างนี้ตลอดไป จำคำของฉันไว้วันที่เธอไม่ไหวให้มองกลับมา ฉันอยู่ตรงนี้นะฉันยังเป็นเพื่อนของเธอ



อดีตที่ผ่านมาฉันรู้ว่าเธอเจ็บและฉันก็ไม่อยากให้เธอเก็บมันเอาไว้ อารมณ์ที่เป็นเมื่อวานปล่อยให้มันผ่านไป ในวันพรุ่งนี้จะมีเราคนใหม่อยู่บนโลกใบเดิม แต่เป็นโลกที่สะกดด้วยคำว่ารักและความไว้ใจ รู้ไหมตอนนี้ฉันอยากให้เธอเอามือเธอมาวางบนมือฉันไว้ แล้วไม่ต้องพูดอะไร หรือหากเธอมีบางอย่างที่อยากระบายแต่อายที่จะให้ฉันรู้ ก็ขอให้เธอพูดอยู่ในใจหรือไม่ถ่ายมันออกไปกับน้ำตาเธอไม่ต้องกลัวว่าฉันจะมองว่าเธอบ้า ขอให้รู้ไว้นะว่าฉันเข้าใจ เพื่อนที่ดีไม่ต้องการที่จะตอกย้ำให้เพื่อนพูดคำว่าฉันเสียใจ เพราะคำนั้นมันไม่มีความหมาย เพราะอะไรรู้ไหม ก็เพราะว่าเราเป็นเพื่อนกัน เราเป็นเพื่อนกันไง



เธอรู้ไหมความหมายของคำว่าเพื่อนฉันเขียนมันด้วยหัวใจ และเก็บมันเอาไว้บนเนื้อที่เล็กๆตรงนั้นบนหน้าอกข้างซ้ายและมันก็ไม่เคยถูกลบเลือนไป เธอรู้ไหมข้อความในนั้นมันบอกว่าฉันรักเธอ หากมีวันไหนที่เธอร้องให้แล้วหาฉันไม่เจอให้เธอเดินออกมา แล้วแหงนมองไปบนท้องฟ้าจ้องไปที่ดาวดวงนั้น ดวงที่อยู่ใกล้พระจันทร์ หากมันยังส่องแสงแสดงว่าฉันยังอยู่ ฉันจะมานั่งรอทุกครั้งที่เธอคิดถึงฉัน มาแบ่งปันความทุกข์ใจ หรือถ้าเธอต้องการกำลังใจให้เอามือไปวางไว้ที่หน้าอกข้างซ้ายแล้วจำได้ไหมตรงนั้นเราเคยเขียนอะไรไว้ด้วยกัน อ่านมันสิคำนั้นมันจะเป็นกำลังใจให้เธอ ฉันรักเธอนะ MIO MINT

เขียนโดย วัคซีน ที่ 1:06



ฉันยังคงเป็นคนเดิมและก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่เคยเปลี่ยนไปทั้งสถานะภาพและความรู้สึก เวลา 1ปีกว่าๆมันไม่นานเกินไปหรอกหากช่วงเวลาที่เราห่างไกลกัน  มันจะทำให้เธอรู้จักฉันได้มากขึ้น...รู้จักฉันและมองเห็นฉันด้วยหัวใจเหมือนที่ฉันก็มองเธอด้วยหัวใจ  หัวใจที่ฉันเคยบอกว่าฉันใช้มันสะกดความหมายของคำว่าเพื่อน...
 
สิ่งที่ผ่านมาไม่ต้องหาเหตุผลหรอกว่าเป็นเพราะอะไรเพราะฉันไม่เคยให้คุณค่ากับสิ่งที่มันเกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ฉันได้เดินกลับมาจากเหตุการณ์ครั้งนั้น...มันไม่มีอะไรให้น่าจดจำมันไร้ค่ายิ่งกว่าราคาดิน..
 
ฉันไม่เคยลืมว่าฉันมีเธอเป็นเพื่อนเราผ่านเหตุการณ์ด้วยกันมามากมาย ผ่านผืนดิน ผืนพรม ผืนทราย ผ่านโรงพัก ผ่านปืนกับแค่เรื่องงี่เง่าจากคนอื่นที่ไม่เคยมีความผูกพันธ์อะไรต่อกันเลย มันไม่ได้มามีอิทธิพลทำให้ฉันต้องเกลียดเธอ..เพียงแต่ฉันรู้สึกว่าฉันควรให้เวลาเธอเข้าใจฉันจริงๆมองเห็นความเป็นฉันจริงๆแค่นั้น..แค่นั้นจริงๆที่ทำให้เราห่างกัน..
 
"สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตฉันคือศักศรีเมื่อเธอรักฉันเธอจึงควรต้องรักศักดิ์ศรีของฉันด้วยอย่ามองคนอื่นมีค่ามากกว่าฉัน"เหตุผลไม่สำคัญเท่ากับจิตใจ...วัคซีน...

ไม่มีความคิดเห็น: