วันเสาร์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

~ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องอะไร~



เคยเป็นไม๊ที่บางครั้งก็อยากจะทำอะไรออกไปอย่างไม่มีเหตุผล

เคยเป็นไม๊ที่บางครั้งเหตุผลดีๆตั้งมากมายมันก็ฟังไม่เข้าใจ

เคยเป็นไม๊ที่ภายในใจมันอัดแน่นด้วยเหตุผลต่างๆนาแต่มันก็สังเคราะห์ออกมาไม่ได้

เคยเป็นไม๊ที่อยากระบายสิ่งที่มันอัดแน่นอยู่ข้างใน

แต่ไม่รู้ว่าจะเรียงออกมายังไง..ก็มันแน่นจริงๆจะให้ฉันทำยังไง..

ก็จึงต้องระบายได้แค่ไหนก็รับไปแค่นั้น..นะคะ อิอิอิ..ก็แค่จะระบายมันออกไป..แค่นั้นจริงๆ

........

ฉันนั่งจ้องมองความคิดของตัวเองทุกวัน

สิ่งที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน..ก็คือ..ความเหงาและเงาแห่งความล้มเหลว

ทุกๆค่ำคืนและในทุกๆวัน

ได้ยินแต่เสียงที่คอยเตือนฉันว่า “เธอควรจะตื่นจากฝันร้ายได้แล้ว”

ได้ยินไม๊ “เสียงข้างในจิตใจฉันบอก”

เค้าคอยสั่งการฉันเรื่อยมา..เมื่อเวลาฉันชอบตาค้าง

เค้าบอกฉันว่า..ให้ภาวนา..หลับตาๆๆ..

แล้วพาตัวเองเข้าไปนอน

ทุกโสตประสาทรับคำสั่งเสียงสุดท้ายก่อนเข้านอน

..ว่า..

“พรุ่งนี้เธออาจเจอสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้นในเช้าวันใหม่นะ”

แล้วฉันควรจะเชื่อหรือเปล่าล่ะ

ย้อนถามกับตัวเองทุกที


.....
.....


ใช่นะ..ฉันเป็นคนที่เชื่อมั่น แต่ไม่ค่อยจะมั่นใจ

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

บางครั้งฉันก็เกิดมีความคิด

แต่..บางครั้งฉันก็เกิดคิดไปว่า

ตัวของฉันมีพลังงานแห่งความล้มเหลวส่องสุมอยู่ภายใน

ก็ยังไม่รู้อีกเหมือนกันว่า..คิดอย่างนั้นทำไม...ไม่รู้...ไม่รุ้จริงๆ

มีคนชอบบอก..และ...ฉันก็ชอบไปได้ยินมา

..ว่า..

“อย่าคิดลบ”..ฉันก็อยากจะบอกเค้าคนนั้น

“คนนั้น”ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า คนไหน..หน้าตายังไง

..ก็เลยยังไม่ได้บอก เพราะหาเค้ายังไม่เจอ

ฉันรู้ตัวอีกแล้วๆๆ..คุณก็กำลังคิดอยู่เหมือนกันใช่ไม๊??

“ฉันไม่ได้บ้า... ฉันแค่ไม่ค่อยปกติ”

ฉันรู้ตอนนี้คุณคงนึกขำในตัวฉัน

ขำเถอะนะเพราะฉันก็ฟังเค้ามา

...ว่า...

ขำแล้วชีวิตและจิตใจจะดี

ฉันไม่รู้!!..ฉันก็แค่ฟังเค้ามาอีกแล้วเหมือนกัน

เค้าๆๆๆ..เค้านี่จบมาจากไหน เค้านี่เป็นใคร เค้านี่ทำไมรอบรู้จัง

เค้าที่บอก เค้าที่สั่ง เค้าที่คอยมีอิทธิพลต่างๆนาๆ



แล้วเราล่ะเป็นใคร..ฉันไม่รู้อีกแล้ว...รู้แต่ว่า

ตั้งแต่เกิดมาก็ต้องรู้จากเค้า ฟังจากเค้า

...ตลอดเลย..

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม

ถามเค้าอีกได้ไม๊นะ??

...ฉันพยายามนะ...

อยากตามหาเค้า เพื่อจะบอกเค้า เพื่ออยากให้เค้าเชื่อในเรา

ฉันไม่ได้ต้องการอะไร ก็แค่อยากเก่งอย่างเค้าบ้าง

สุดท้ายทำไมไม่มีใครเชื่อเรา

หลายคน...เชื่อแต่เค้า

.....

แต่สักวันรออีกนิดแล้วคุณจะเห็น

ด้านที่แตกต่างของฉัน

แล้วฉันจะทำให้เค้าตะลึง..555(ไม่ได้เพ้อ)

ฉันไม่ได้บ้า แค่เพี้ยนนิดหน่อย

ใครจะสนใจคนบ้า

แต่ระวังนะอีกหน่อยคุณจะคิดถึงฉัน

คุณจะงงงันในสิ่งที่ฉันเป็น..เคยเป็น..และจะเป็น

อย่ากระซิบกัน อย่านินทาฉัน..คุณคงไม่รู้ใช่ไม๊

..ว่าฉันได้ยิน..

555....ฉันไม่ได้บ้าคุณเชื่อไม๊

ถ้าไม่แน่ใจถามเค้าสิ

จริงๆนะฉันก็ไม่ได้พูดอยู่ในความฝันฉันมีสติ..

แต่สติๆมันคงไม่ค่อยจะดี.ณ.ตอนนี้

และที่ฉันเพ้อออกไปขนาดนี้ไม่ใช่ความผิดฉัน

มันเป็นเพราะสติ..อย่าโทษฉันมันเป็นเพราะสติ

ฉันไม่ผิด ผิดที่สติที่ลืมฉัน..และฉันก็ลืมสติ

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม..คุณรู้ไม๊ เค้ารู้ไม๊..หรือใครรู้ช่วยบอกฉันที

“เพราะฉันคนนี้คือคนที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไร”



                                              ....วัคซีน....



ไม่มีความคิดเห็น: