มีความรู้สึกบางอย่างที่ฉันอยากบอกให้ใครได้รับรู้
เพราะฉันรู้ว่ามันมีบางอย่างอยู่ลึกๆในหัวใจฉัน
ดั่งสายลมหวีดหวิวแว่วแต่ไม่อาจรับรู้ว่าคืออะไรกัน
แสงเจิดจรัสในส่วนลึกลับๆข้างในตรงนั้น
แสงเจิดจรัสในส่วนลึกลับๆข้างในตรงนั้น
เหมือนฉันจะสัมผัสแต่กลับไม่รับรู้ว่ามันคืออะไร
...
รู้สึกเหมือนฉันกำลังเดินทางอยู่บนถนนของผู้อ้างว้าง
ฉันอยู่ที่นั่นด้วยความว่างเปล่า
กับความจริงที่แสนเลือนลาง
อยู่กับเสียงข้างในที่ฉันได้ยิน
อยู่กับเสียงข้างในที่ฉันได้ยิน
อยู่กับความฝันที่พาฉันล่องลอยไปวันๆ
อยู่กับศรัทธาอยู่กับภาพลวงตาของความบังเอิญ
......
ความฝันของฉันยิ่งใหญ่แต่ฉันมีเพียงแสงร่ำไรจากเทียนเล่มน้อยหนึ่งอัน
ให้ฉันใช้ส่องสว่างจับจ้องมองลงไปในเงาลึกของหัวใจฉัน
มันไม่เคยพาฉันก้าวข้ามผ่านความผิวเผินและดำดิ่งลึกเข้าไปจนถึงตรงนั้น
ความฝันของฉันจึงดูเลือนรางอยู่ทุกที
......
จะมีไม๊ใครสักคนที่จะเดินเข้ามาแล้วบอกว่าข้างในนั้นมันเกิดอะไร
บอกกับฉันว่าต้องทำอย่างไร ให้ฉันได้เปลี่ยนแปลงในสิ่งที่ฉันทำได้
พาฉันเดินออกไปพบเจอกับผู้คน
บนเส้นทางของฉันหากสวรรค์นั้นสร้างไว้ให้
.....
เพราะศรัทธาที่ฉันทุ่มเทคือสิ่งที่ฉันหวังว่าจะนำพาฉันไป
เพราะฉันมีชีวิตอยู่เพื่อดำดิ่งลึกเข้าไป..”ในหัวใจของฉัน"
เพราะฉันอยู่กับเสียงข้างในนั้น
เพราะฉันหวังว่าสักวันฉันจะทำให้มันเป็นจริง..
“หากสวรรค์คือสิ่งที่สรรค์สร้างอย่าปล่อยให้ฉันต้องเฝ้าตะโกนถามอยู่ในความมืดอีกต่อไป”...
...วัคซีน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น