วันจันทร์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2554

~จากใจลูกคนหนึ่ง ถึงพ่อ~




กวีบทนี้มีเพื่อนขอให้เขียนให้ค่ะ เค้าอยากให้พ่ออ่านในวันพ่อ ก็ขอให้กวีบทนี้ทำให้เค้าและพ่อมีความสุขค่ะ:)

ถึงวันพ่อขึ้นมาคราใด..ในหัวใจลูกว้าวุ่น
ครุ่นคิดถึงไออุ่นและคำรักอ่อนละมุน
ที่ถักทอด้วยหัวใจ..โอบกอดรัดลูกไว้ด้วยเมตตา
แม้ลูกเติบใหญ่เพียงใดใจพ่อยังห่วงหา..
คอยโอบอุ้มเมื่อพลาดท่า คอยรักษาเมื่อแพ้พ่าย..
คอยปัดเป่าเมื่อมีภัย..ลบพิษร้ายจากสังคม
ผิดแค่ไหนพ่อไม่ว่า
ชุบรักษาใจเวลาช้ำ ลบทุกการกระทำฝังความขม
คอยปิดดับ ทุกเรื่องราวมิเคยให้ร้าวระบม
ดั่งสายลมพรมชีวิต..ให้ได้ตื่นฟื้นอีกครา
….
รักของพ่อให้ชีวิต  ให้หนทาง
ให้ได้สร้างความเป็นคน
ให้หลุดพ้นความทุกทน
และพร้อมได้เดินก้าวต่อไป
นับกี่ครั้งที่ลูกต้องแพ้พ่าย..
หอบน้ำตากับร่างกายเจ็บกลับไปซบตรงหน้า
ทุกครั้งพ่อปัดเป่าสุดใจแม้เหนื่อยล้า
เพียงแค่ขอให้ได้พาลูกไปรอด
 พ่อถอดเสื้อมาสวมกอด..ถอดความรักลึกล้ำมาค้ำไว้
ไม่ว่าจะผิดสักกี่ครั้ง ไม่ว่าจะหนักสักเท่าไหร่
แต่เมื่อลูกหอบเอาทุกข์มาครั้งใด
พ่อก็แบกรับเอาไว้ได้ทุกครา
วันนี้เป็นวันคล้ายวันพ่อ พ่อคงรอพบหัวใจ
ไม่ว่าล่องลอยอยู่ทิศไหน
 คำพร่ำพลอดในหัวใจ พ่อคงบ่นฝากไปให้ลูกฝัน
อยากให้ลูกกลับมาแอบแนบใจกัน
ทำให้ฝันของพ่ออบอุ่นละมุนละไม
ลูกก็รอให้วันหนึ่งถึงวันนั้น
วันที่ฝันเราอบอุ่นกรุ่นทั่วฟ้า
วันที่ลูกแข็งแกร่งไม่หวั่นไหว
ไม่ทดท้อห่อใจให้ชะตา
วันที่ลูกไม่หอบความอ่อนล้า..เอากลับมาเยือนพ่อให้ท้อใจ
...
วันนี้เพื่อพ่ออยากเห็นพ่อมีความสุข..มีบางคำ อยากบอกพ่อ
“ว่าต่อจากนี้ลูกจะขอทำตัวใหม่”
จะไม่ทำให้พ่อต้องเหนื่อยใจ คอยห่วงใย คอยรักษา
เหมือนอย่างที่เคยได้ทำมา
ลูกจะใช้รักของพ่อฟื้นชีวา
ใช้ศรัทธารักของพ่อช่วยล้างใจ
ขอให้รักทำให้ลูกใจสงบไม่หวั่นไหว
ลูกขอสัญญาด้วยหัวใจ
ด้วยความรัก ด้วยศรัทธา และด้วยเกียรติของลูกพ่อ
นับจากนี้และต่อไป จะเป็นลูกที่ทำในสิ่งใหม่
“จะทำให้พ่อได้มีความสุขใจ”
ไม่ต้องแบกรับทุกข์ไว้ เหมือนกับที่เคยรับไว้ตลอดมา

แม้วันนี้เวลานี้ที่ลูกอยู่ห่างไกล ถึงตัวห่างออกไปก็แต่ตัว
แต่ใจนั้นยังรักยังสมัครผูกพันพัว
ยังเอาใจส่งกลับไปในทุกยามที่ฟ้าสลัว
 ยังฝากความรักความห่วงใยไปแทนตัว
ขอให้พ่อรับรู้ด้วยหัวใจ
ด้วยสายลมของความรักที่ลูกได้ฝากไว้
สิ่งที่อยู่ในสายลมคือความคิดถึง..แสนห่วงหา..
ยังรักศรัทธาไม่หวั่นไหว
ขอให้พ่อรอลูก รอวันเห็นฟ้าใหม่ 
วันที่ลูกกลับไปหาพ่อด้วยคนที่ดีกว่า


ด้วยหัวใจด้วยความรักด้วยศรัทธาและด้วยหัวใจที่รักพ่อ
ลูกคนนี้จะยืนหยัดทำให้พ่อเป็นสุขใจ 

ทุกข์ใดๆที่เคยก่อให้ขุ่นใจจะลบล้าง
จะไม่สร้างรอยช้ำรอยแผลให้พ่อทุกข์ 
ให้บั้นปลายชีวิตพ่อเต็มเปี่ยมด้วยความสุข
ลูกคนนี้จะทำเพื่อพ่อให้เท่ากับที่พ่อรัก
สายเลือดสายรักของเราจะมั่นคงต่อกันตลอดไปตลอดกาล...

                             ...แด่ ร.ท เกดิษ ขณะรัตน์...




                                                                                                                      ...วัคซีน...

ไม่มีความคิดเห็น: