เพื่อนรักออนไลน์

ในชีวิตของบางคน..ต้องทนอยู่อย่างเหงาใจ...ไขว่คว้าความอบอุ่นใจซักเท่าใดก็ไม่อาจพบเจอ...

แต่ว่าฉันนั้นโชคดี ที่ได้เกิดมาพบเธอ...เธอคือคนที่ทำให้ช่วงเวลาในชีวิตของฉันไม่ต้องเงียบเหงาตลอดไป
. ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันได้พบและรู้จักกับมิตรภาพที่สวยงามในโลกไซเบอร์ตั้งมากมาย
มีหลายคนที่ผ่านเข้ามา...แล้วเพียงไม่นานก็เดินจากไป...
โลกของฉันอาจจะแคบ...แต่จะมีซักกี่คนที่พยายามทำความเข้าใจและยอมรับในความเป็นตัวฉัน?
จะมีซักกี่คนที่ไม่โกรธและเข้าใจว่าทำไมฉันจึงไม่ชอบรับสายและคุยทางโทรศัพท์?
เราอาจจะมีเบอร์โทรฯ ของกันและกันแต่เราไม่เคยโทรฯคุยกัน
จะมีก็เพียงแต่ข้อความที่ส่งถึงกันเพื่อบอกกล่าวคำว่า..ฝันดีนะคะ
ส่วนใหญ่มิตรภาพที่สวยงามและความรู้สึกดีๆจะบอกผ่านกันทางตัวหนังสือและถูกส่งถึงกันผ่านแค่ทางหน้าจอคอมพิวเตอร์..
แต่ถึงอย่างนั้น...ฉันก็ยังสัมผัสได้ถึงความอุ่นใจและความห่วงใยที่ถูกส่งผ่านออกมา...

ถึงแม้ว่าบางครั้ง...ฉันก็ไม่อาจล่วงรู้ได้ว่ามันกลั่นออกมาจากหัวใจหรือเปล่า...
แต่อย่างน้อยทุกๆวันตัวหนังสือเหล่านั้นมันก็ทำให้ฉันไม่เงียบเหงาอยู่ในโลกแคบๆที่มีแต่ความว่างเปล่ากับเสียงของหัวใจตัวเองไปตลอดทั้งวันที่ฉันต้องพบเจอ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เพื่อนออนไลน์และตัวหนังสือมีชีวิตทั้งหลายที่วิ่งผ่านเข้ามา..และช่วยอยู่เป็นเพื่อนกันทำให้ฉันไม่ต้องอยู่อย่างเหงาใจตลอดเวลา

ฉันไม่รู้ว่าจะตอบแทนน้ำใจสำหรับสิ่งต่างๆเหล่านั้นได้ยังไง...
ในวินาทีนี้ฉันบอกได้แต่เพียงว่า "เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน"ไม่ต่างกันกับเพื่อนที่มีตัวตนอย่างที่ฉันเคยมีมา

ขอบคุณ...สำหรับวันเวลาที่ทำให้ฉันไม่เงียบเหงา

ขอบคุณ...สำคำทักทายเก่าๆที่บอกว่า... ดีจ้าไอซ่าทานข้าวหรือยัง
ขอบคุณ...ที่เข้าไปคอมเม้นให้กัน...ขอบคุณ...ที่ให้เกียรติแอดฉันเป็นเพื่อนของเธอ

ขอบคุณ...ที่ส่งความรู้สึกห่วงใยผ่านความน่ารักสดใสมาให้กับตัว การ์ตูน เสมอๆๆ

ความน่ารักของพวกเธอ...รู้ไหมมันทำให้ฉันมีความสุขมากมาย
สิ่งดีๆทั้งหลายที่เธอส่งผ่านมาให้ฉันจะบันทึกทุกอย่างไว้ในความทรงจำดีๆของฉันตลอดไป...

ขอบคุณมากมาย..เพื่อรักนออนไลน์..ไอซ่า..