วันศุกร์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ว่าด้วยสัจธรรมเรียงร้อยคำจากปรัชญา

คำโกหกมีอยู่เสมอมันซ่อนอยู่ในคำพูดที่น่านับถือ คำสัญญามีอยู่เสมอมันมาพร้อมกับการให้ความหวัง
คุณค่าที่แท้จริงอยู่ที่ลงมือทำ เพียงลมปากไม่สามารถทำให้อะไรสำเร็จได้
เมื่อถูกสิ่งหลอกลวงและคำโกหกทำร้าย จงยอมรับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ปุถุชนคนเดินดินต้องเจอ
จิตใจที่เสื่อมจนไม่มีความรู้สึกในทุกๆครั้งที่ตนเองทำความผิดไม่เรียกว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์
ในความลึก ในความกลัว ในความมั่นใจ ในความหวัง ยังมีความกล้าซ่อนอยู่เพียงแค่รอเวลาที่เราจะเรียกเขาออกมา
เพื่อนแท้คือคนที่ยืนอยู่ในวันที่ทุกๆคนต่างก็หายไปและนั่นก็ไม่ใช่อะไรแท้จริงคือความเหงานั่นเอง
เมื่อเราได้ก้าวเข้าสู่ดินแดนที่เป็นนิรันดร์เราจะไม่มีวันได้ก้าวกลับมาบนโลกนี้อีก
ชีวิตคือการทำให้สมบูรณ์แต่การได้เกิดมามีชีวิตคือการเริ่มต้นแห่งการสูญเสียตั้งแต่วันแรกจนวันตาย
อนาคตเก็บงำความลับไว้มากมายและที่ยิ่งร้ายคือเราไม่สามารถรู้ล่วงหน้าเพราะเขาไม่เคยมีจดหมายเตือน
ทุกสิ่งทุกอย่างต่างมีการเปลี่ยนแปลงและก็ต่างดำเนินไปแต่ไม่เคยมีอะไรเปลี่ยนท้องฟ้าให้ไม่กลายเป็นสีฟ้า
เมื่อจิตใจคุณผ่านพ้นจากความรู้สึกเจ็บปวด สิ้นหวัง ทรมานไม่นานคุณจะได้จิตใจใหม่ที่จะเข้ากันได้กับความเศร้าไปตลอดกาล
บินไปเถอะบินไปถ้าคุณยังรู้สึกได้ว่าปีกของคุณยังมีประสิทธิภาพที่สมบูรณ์แข็งแรง
หากไม่มีแสงให้เดินตามแมลง หากไม่มีหวังให้เดินตามเสียงของหัวใจ
หากเราพร้อมที่จะอยู่เราต้องพร้อมที่จะทนเพราะคำนินทาและเสียงบ่นมีปะปนอยู่กับคนทุกพื้นที
ทุกครั้งที่ผิดหวังจากความฝันให้เข้าใจว่านั่นก็แค่ฝันแต่สิ่งที่ทำเราเจ็บต่างหากที่เป็นความจริง
อะไรที่เราพูดไม่ได้ให้เอาเก็บใส่กระเป๋าไว้แต่อย่าลืมหยิบมันทิ้งออกไปหรือไม่ก็ให้ลืมลงไปในถังซักผ้า
อนาคตถ้ามันไม่คดเราคงออกค้นหามันได้ไม่ยากสักเท่าไหร่แต่ก็คงไม่ยากเกินไปถ้าเรามุ่งมั่น
ถ้าไม่มีความเคลื่อนไหวก็ไม่มีการเริ่มต้น แต่ถ้าเริ่มต้นด้วยความกังวลควรเอากลับไปคิดดูใหม่
เมื่อโอกาสผ่านเข้ามาอย่าเพ่งรีบคว้าแต่ควรพิจารณาว่ามันใช่โอกาสจริงๆหรือแค่เอาสิ่งยั่วยวนใจมาหลอกใช้เรา
เมื่อคุณปล่อยให้โอกาสและความฝันหลุดลอยไปคุณก็ไม่จำเป็นต้องเสียใจเพราะคุณฝันใหม่ได้ทุกวัน
นิยามที่แท้จริงของคำว่ารักก็คือมากมายคุณจะลึกซึ้งกับคำนี้ได้ก็ต่อเมื่อคุณทำความเข้าใจโลกนี้ได้แล้วทุกอย่าง
เมื่อคุณปรารถนาจะมีอิสระบินไปไกลให้ได้ดั่งนกขณะนั้นในใจคุณก็ยังคงปฏิเสธที่จะถูกยิงให้ตกลงมาตาย
เส้นทางในปัจจุบันคือสิ่งที่สะท้อนมาจากอดีต อนาคตคือสิ่งที่เราฝันความหวังคือแรงผลักดันให้เราออกตามหา
ทุกครั้งที่เราออกเดินทางตามหาอนาคต อนาคตก็ทำอย่างนั้นเวลาและอนาคตคือความเป็นนิรันดร์ซึ่งความฝันก็ไม่มีวันสิ้นสุด

....สองฝ่ายจะเป็นหนึ่งเดียวได้ถ้าตราบใดเราคนไทยจะไม่ปล่อยมือจากกันเราจะเดินข้ามผ่านอุปสรรคไปให้เจอแสงของสายรุ้งเส้นนั้นขอเพียงเราร่วมใจกัน เติมพลังแห่งความรักแล้วเดินไปพร้อมกัน .....พลังแห่งความรักจะนำพาเราไปให้พบว่าที่สุดปลายสายรุ้งตรงขอบฟ้าเส้นนั้นจะมีรางวัลรออยู่...

สงวนลิขสิทธ์โดย เจ้าหญิงวัคซีน ผู้นำลัทธิความฝัน...หุหุหุ

ไม่มีความคิดเห็น: