วันพฤหัสบดีที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

วันฟ้าใหม่ อยากเห็นคนไทยมีความสุข

เมื่อพระอาทิตย์ส่องสว่าง บนเส้นขอบฟ้าของเช้าวันใหม่ ฉันขอเอ่ยคำอธิษฐานแล้วส่งมันขึ้นไป ณ .ตรงที่แห่งนั้น ในคำอธิษฐานที่ฉันฝากไปได้บอกเอาไว้ว่าอยากให้คนไทยทุกคนรักกัน อยากเห็นรอยยิ้มของพ่อ อยากให้พ่อมีความสุขใจ อยากให้คนไทยร่วมกันสร้างบ้านหลังใหม่เหมือนอย่างที่พ่อเคยสร้างไว้ บ้านที่สร้างด้วยหัวใจ กับต้นไม้ที่ชื่อต้นรัก ต้นความสามัคคี ต้นไม่รู้ไม่ชี้ และต้นให้อภัย ฉันแอบหวังไว้ลึกๆว่าบ้านหลังใหม่ที่เราจะร่วมกันสร้างนี้จะต้องคงทนอยู่กับคนไทยได้ตลอดไปจะไม่มีใครสามารถเข้ามาทำลายบ้านของเราได้อีก

บ้านหลังใหม่นี้จะเป็นบ้านที่สร้างความสุข มีเสียงหัวเราะ มีความรัก เป็นบ้านที่คอยอ้าแขนรับคอยซับน้ำตาไม่ว่าใครจะเจ็บปวดมาจากที่แห่งไหน บ้านหลังนี้จะคอยเป็นที่พักพิงให้ความอบอุ่นใจสำหรับทุกๆคนที่ต้องการกำลังใจหรือแม้แต่ใครบางคน คนนั้นที่อยู่ไกลๆแล้วหอบความเหงาใจกลับมา บ้านหลังนี้จะบรรเทาความเจ็บปวดจากความผิดพลาด จะเป็นแสงสว่างส่องนำทางให้เขาเมื่อยามที่เขากำลังหลงอยู่ในความมืดมน จะช่วยกันแดดกันฝน และจะไม่ทำให้คนไทยต้องทะเลาะกันอีกต่อไป สุดท้ายขอให้คำอธิษฐานของฉันจงเป็นจริง

ช่วงเวลาในชีวิตของคนเรานั้นสั้นนักพรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีชีวิตขึ้นมากล่าวคำว่า ฉันขอโทษ หรือว่าฉันเสียใจได้อีก หากมีอะไรที่เราจะสามารถทำให้มันดีขึ้นมาได้แม้เพียงเล็กน้อยก็จงทำมันเถอะนะคะเพราะว่าโลกใบนี้จะเป็นดาวดวงสุดท้ายที่เราจะได้ลงมาอาศัยอยู่ร่วมกัน ฉะนั้นช่วงเวลาที่เรามีอยู่นี้จงทำให้มันดีที่สุดสำหรับทุกๆสิ่งที่เรามีเพื่อโลกใบนี้จะได้เป็นโลกที่สดใสน่าอยู่และจะอยู่ในความทรงจำที่ดีของเราตลอดไปหากมีอะไรที่ยังค้างคาใจหรือใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึกขัดเคืองหากเป็นเรื่องที่ไม่ยิ่งใหญ่เกินไปนักก็ขอให้เราอย่าเก็บเอามาใส่ใจปล่อยมันไปเถอะนะคะอย่าให้สิ่งเล็กน้อยเหล่านั้นมากั้นขวางความรักเป็นอุปสรรคในการดำรงอยู่ของเราทุกคนเลย

ถึงแม้ปัญหาที่เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้มันจะยิ่งใหญ่เหลือเกิน และการที่เราจะร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคข้ามให้ผ่านพ้นมันไปได้ ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายทุกอย่างต้องอาศัยเวลาและความพยายามเราคงต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมากมายกว่าจะเอาชนะมันได้ แต่อย่าให้ปัญหาที่เราคิดว่ายิ่งใหญ่มาทำให้เราหวาดกลัวจนทำลายความพยายาม อย่าให้มันมามีอำนาจทำลายรอยยิ้ม ความรัก ความผูกพันที่เราเคยมีให้กัน วางมันไปเถอะนะคะ ความโลภ ความยโส ปลดมันไปเถอะความโอหังอย่าให้มันมามีพลังทำลายบ้านของเราอีกเลย รักกันไว้สร้างบ้านหลังใหม่ให้พ่อให้คนไทยได้อยู่กันอย่างมีความสุขเหมือนเดิมนะคะ

ไม่มีความคิดเห็น: