วันอาทิตย์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2552

บนโลกกลมๆใบนี้เป็นที่ฝึกนักต่อสู้ให้เรียนรู้ความอยู่รอด

บนโลกใบนี้ที่เรากำลังใช้ชีวิตอยู่คนทุกคนต้องต่อสู้ถึงจะอยู่รอด และทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับโลกกลมๆใบนี้ก็ไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดายและได้มาฟรีๆโดยที่ไม่ต้องลงทุนทำอะไรไม่ว่าจะเป็นกับสิ่งมีชีวิตหรือกับวัตถุสิ่งของหรือพูดง่ายๆว่า ไม่มีอะไรใหม่ๆที่ใช้งานได้ทันทีโดยไม่มีปัญหา

ปัญหามีอยู่ทั่วไปและมีเข้ามาหาเราเรื่อยๆ การใช้ยุทธวิธีล่าถอยหรือวิ่งหนีปัญหานั้น ไม่มีทางเทียบได้เลยกับประโยชน์ที่เราจะได้เรียนรู้อย่างลึกซึ้งจากบทเรียนอันทรงคุณค่าที่มาจากการได้รับชัยชนะในการต่อสู้กับมันอย่างองอาจกล้าหาญ คนที่มีความกล้าหาญไม่ใช่คนที่ไม่มีความกลัวเลย คนเราจะได้ชื่อว่าเป็นคนกล้าหาญก็ต่อเมื่อมีความกลัวแล้วสู้ต่อไปจนกว่าจะเอาชนะกับมันได้ถึงแม้ว่าในใจเราจะมีความกลัวอยู่ก็ตาม เวลาที่ใจมีปัญหาสิ่งที่จำเป็นต้องทำก็คือ เราต้องเผชิญหน้ากับความกลัวความท้อแท้อย่างกล้าหาญ ยอมรับและสู้กับมันอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา จะต้องเอาชนะกับความหวาดกลัวและความอ่อนแอในใจของตัวเองให้ได้

การสู้รบกับปัญหาก็เหมือนกับการทำสงครามกับศรัทตรูที่รู้จุดอ่อนเรามากที่สุดก็คือจิตใจของเราเอง บางครั้งถ้าจิตใจของเราไม่เข้มแข็งพอเราก็อาจจะโดนมันโค่นล้มลงง่ายๆ เพราะทุกครั้งที่เกิดปัญหาความอ่อนแอ ความกลัว ความเหงามันจะเข้ามาครอบงำจนอาจทำให้เราเกิดอาการคลุ้มคลั่ง หมดหวัง หวาดกลัวจนในที่สุดเราก็อาจจะยอมแพ้ทางใจของตัวเราเอง เคล็ดลับก็คือเวลาที่เราต้องเจอกับอะไรหนักๆให้ลองเปรียบเทียบกับตอนที่เราต้องแก้ปัญหากับถังน้ำในห้องน้ำที่มีน้ำอยู่เต็มถังหากจะดูจากสภาพความเป็นจริงมันไม่ง่ายใช่ไหมที่เราจะออกแรงยกมันออกไปแต่ทำไมเราทำได้ ทีนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าอะไรก็ตามที่มันหนักๆหากมันเกินกำลังที่เราจะยกมันออกไหว ก็แค่ปล่อยน้ำหนักของมันไว้ที่เดิม แล้วจากนั้นก็ออกแรงลากเบาๆเอาแค่ที่เราไหวและสิ่งหนักๆที่เราคิดว่ายกไม่ไหวมันก็สามารถเคลื่อนที่ได้เหมือนกัน

วันที่เราเหงาท้อแท้หมดกำลังใจไม่มีแม้ใครสักคนจะมาเข้าใจ ให้ลองมองไปที่กระจก คนในนั้นเขาไม่เคยหลอกว่าเราคือใคร แล้วเขาก็ไม่เคยจากเราไป หากใครเขาไม่เข้าใจ ก็ให้มีสักครั้งที่เราจะเข้าใจตัวของเราเอง ใช้กำลังใจในตัวเองต่อสู้กับปัญหาของตัวเองนะคะเพราะปัญหาของเรามีแต่เราเท่านั้นที่เข้าใจเพราะเราเป็นคนก่อมันให้เกิดขึ้นมา คนเราผิดหวังได้เสมอผิดหวังได้หลายครั้งแต่อย่าอยู่อย่างสิ้นหวังนะคะ

ไม่มีความคิดเห็น: