จงเชื่อมั่นแล้วเดินตามเสียงหัวใจ

ฉันคือผู้หญิงตัวเล็กคนหนึ่งบนโลกใบนี้ที่มีความฝัน ความบ้าบอในตัวฉันคือชอบฝันไปไกลแสนไกลและชอบทำอะไรที่ไกลเกินฝัน ความอ้างว้างกับความเหงาเขาอยู่เป็นเพื่อนฉัน เราโอบกอดกันทุกวัน มันเป็นสิ่งเดียวที่ไม่เคยทอดทิ้งฉันไป ในความอ้างว้างฉันพยายามฟังให้ได้ยินเสียงของความรัก แต่เสียงนั้นช่างอยู่แสนไกลเอื้อมมือคว้าไปก็เจอแต่ความว่างเปล่า บนความเงียบเหงาท้องฟ้าดูเศร้าดวงดาวหม่นหมอง เราต่างประคองกันร้องให้ให้กับความว่างเปล่าเดียวดาย หยาดฝนกำลังโปรยปรายพร้อมกับดวงตาฉันน้ำตากำลังรินไหล น้ำตาของฉันมันมาจากความอ่อนไหวเป็นอาการสั่นสะเทือนของหัวใจและหยดน้ำใสๆที่หล่นจากฟ้ามันมาจากไหนหรือว่ามีใครแอบไปทำให้ฟ้าช้ำใจฟ้าจึงร้องให้ออกมาเหมือนอย่างฉัน หากเป็นเช่นนั้นวันนี้เราจะอยู่ร้องให้เป็นเพื่อนกัน

ดวงดาวเอยเธอเห็นเหมือนกับฉันไหมอย่างน้อยวันนี้ที่เรากำลังเสียใจวันที่เราไม่มีใครข้างกาย เราก็ยังมีท้องฟ้าที่ยิ่งใหญ่มาร้องให้เป็นเพื่อนกัน ไม่ว่าจะนานแค่ไหนฟ้าก็ยังเป็นฟ้าที่ไม่ต้องการอะไร เป็นฟ้าใจดีเป็นฟ้าที่มีค่าและท้องฟ้าไม่เคยคิดจะจากเราไป ถึงใครจะไม่ใส่ใจเราก็ปล่อยเขาเพราะเรามีฟ้าที่ยังเป็นของเราอยู่ และฉันก็รู้ว่าท้องฟ้าจะไม่ทิ้งกันเพราะฉะนั้นตั้งแต่นี้ต่อไปฉันขอให้สัญญาต่อดวงดาวและจันทราว่า พรุ่งนี้ฉันจะเป็นคนใหม่ต่อไปฉันจะไม่สะกดคำว่าแพ้ ฉันจะไม่ให้ใครบอกว่าฉันเป็นคนอ่อนแอและฉันจะไม่ยอมสิ้นหวัง พรุ่งนี้ฉันจะมีพลัง และพรุ่งนี่ฉันจะยังหยัดยืนอยู่บนโลกใบนี้

ถึงฉันจะเคยผิดพลาดแต่ฉันจะไม่ยอมหยุดฝัน ฉันไม่แคร์ว่าใครจะมองว่าฉันบ้าหรือบางคนที่ด่าว่าฉันโง่ ฉันจะไม่ไปร้องขอให้เขาหุบปากหรืออ้อนวอนให้เขาช่วยมองฉันใหม่ เพราะว่าคำๆนั้นมันช่วยเสริมให้ชีวิตฉันบินไปได้ไกล คำๆนั้นมันทำให้ฉันมองเห็นแสง และทุกครั้งที่ฉันมองเห็นแสงฉันเชื่อว่าฉันจะต้องมีความหวังและที่นั่นก็ต้องมีความสมหวังรออยู่หัวใจมันสั่งให้ฉันสู้ฉันก็ต้องสู้ตามเสียงของหัวใจ เมื่อความเศร้าพ้นผ่านเราจะเจอปรากฏการณ์ใหม่ท้องฟ้าสดใส ทุ่งหญ้าเขียวขจี บนความเจ็บปวดย่อมมีความหวังเจืออยู่หากเราเรียนรู้ที่จะเข้าใจและพร้อมที่จะให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่ มองเห็นสิ่งใหม่ๆ ชีวิตมีไว้ให้สู้ก็ต้องสู้กันต่อไปนะคะ